From δῐᾰ- (dia-, “through”) + μέτρον (métron, “measure”).
δῐᾰ́μετρος • (diámetros) f (genitive δῐᾰμέτρου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ δῐᾰ́μετρος hē diámetros |
τὼ δῐᾰμέτρω tṑ diamétrō |
αἱ δῐᾰ́μετροι hai diámetroi | ||||||||||
Genitive | τῆς δῐᾰμέτρου tês diamétrou |
τοῖν δῐᾰμέτροιν toîn diamétroin |
τῶν δῐᾰμέτρων tôn diamétrōn | ||||||||||
Dative | τῇ δῐᾰμέτρῳ têi diamétrōi |
τοῖν δῐᾰμέτροιν toîn diamétroin |
ταῖς δῐᾰμέτροις taîs diamétrois | ||||||||||
Accusative | τὴν δῐᾰ́μετρον tḕn diámetron |
τὼ δῐᾰμέτρω tṑ diamétrō |
τᾱ̀ς δῐᾰμέτρους tā̀s diamétrous | ||||||||||
Vocative | δῐᾰ́μετρε diámetre |
δῐᾰμέτρω diamétrō |
δῐᾰ́μετροι diámetroi | ||||||||||
Notes: |
|
διάμετρος • (diámetros) f (plural διάμετροι)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | διάμετρος (diámetros) | διάμετροι (diámetroi) |
genitive | διαμέτρου (diamétrou) | διαμέτρων (diamétron) |
accusative | διάμετρο (diámetro) | διαμέτρους (diamétrous) |
vocative | διάμετρε (diámetre) διάμετρο (diámetro) |
διάμετροι (diámetroi) |