From δια- (dia-) + τελέω (teléō).
δῐᾰτελέω • (diateléō)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | δῐετέλεον | δῐετέλεες | δῐετέλεε(ν) | δῐετελέετον | δῐετελεέτην | δῐετελέομεν | δῐετελέετε | δῐετέλεον | ||||
middle/ passive |
indicative | δῐετελεόμην | δῐετελέου | δῐετελέετο | δῐετελέεσθον | δῐετελεέσθην | δῐετελεόμεθᾰ | δῐετελέεσθε | δῐετελέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | δῐετέλουν | δῐετέλεις | δῐετέλει | δῐετελεῖτον | δῐετελείτην | δῐετελοῦμεν | δῐετελεῖτε | δῐετέλουν | ||||
middle/ passive |
indicative | δῐετελούμην | δῐετελοῦ | δῐετελεῖτο | δῐετελεῖσθον | δῐετελείσθην | δῐετελούμεθᾰ | δῐετελεῖσθε | δῐετελοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | δῐετετελέκειν, δῐετετελέκη |
δῐετετελέκεις, δῐετετελέκης |
δῐετετελέκει(ν) | δῐετετελέκετον | δῐετετελεκέτην | δῐετετελέκεμεν | δῐετετελέκετε | δῐετετελέκεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | δῐετετελέσμην | δῐετετέλεσο | δῐετετέλεστο | δῐετετέλεσθον | δῐετετελέσθην | δῐετετελέσμεθᾰ | δῐετετέλεσθε | δῐετετελέσᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
|