δῐδούς • (dĭdoús) m (feminine δῐδοῦσᾰ, neuter δῐδόν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δῐδούς dĭdoús |
δῐδοῦσᾰ dĭdoûsă |
δῐδόν dĭdón |
δῐδόντε dĭdónte |
δῐδούσᾱ dĭdoúsā |
δῐδόντε dĭdónte |
δῐδόντες dĭdóntes |
δῐδοῦσαι dĭdoûsai |
δῐδόντᾰ dĭdóntă | |||||
Genitive | δῐδόντος dĭdóntos |
δῐδούσης dĭdoúsēs |
δῐδόντος dĭdóntos |
δῐδόντοιν dĭdóntoin |
δῐδούσαιν dĭdoúsain |
δῐδόντοιν dĭdóntoin |
δῐδόντων dĭdóntōn |
δῐδουσῶν dĭdousôn |
δῐδόντων dĭdóntōn | |||||
Dative | δῐδόντῐ dĭdóntĭ |
δῐδούσῃ dĭdoúsēi |
δῐδόντῐ dĭdóntĭ |
δῐδόντοιν dĭdóntoin |
δῐδούσαιν dĭdoúsain |
δῐδόντοιν dĭdóntoin |
δῐδοῦσῐ / δῐδοῦσῐν dĭdoûsĭ(n) |
δῐδούσαις dĭdoúsais |
δῐδοῦσῐ / δῐδοῦσῐν dĭdoûsĭ(n) | |||||
Accusative | δῐδόντᾰ dĭdóntă |
δῐδοῦσᾰν dĭdoûsăn |
δῐδόν dĭdón |
δῐδόντε dĭdónte |
δῐδούσᾱ dĭdoúsā |
δῐδόντε dĭdónte |
δῐδόντᾰς dĭdóntăs |
δῐδούσᾱς dĭdoúsās |
δῐδόντᾰ dĭdóntă | |||||
Vocative | δῐδούς dĭdoús |
δῐδοῦσᾰ dĭdoûsă |
δῐδόν dĭdón |
δῐδόντε dĭdónte |
δῐδούσᾱ dĭdoúsā |
δῐδόντε dĭdónte |
δῐδόντες dĭdóntes |
δῐδοῦσαι dĭdoûsai |
δῐδόντᾰ dĭdóntă | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δῐδόντως dĭdóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|