δῐττός • (dittós) m (feminine δῐττή, neuter δῐττόν); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δῐττός dittós |
δῐττή dittḗ |
δῐττόν dittón |
δῐττώ dittṓ |
δῐττᾱ́ dittā́ |
δῐττώ dittṓ |
δῐττοί dittoí |
δῐτταί dittaí |
δῐττᾰ́ dittá | |||||
Genitive | δῐττοῦ dittoû |
δῐττῆς dittês |
δῐττοῦ dittoû |
δῐττοῖν dittoîn |
δῐτταῖν dittaîn |
δῐττοῖν dittoîn |
δῐττῶν dittôn |
δῐττῶν dittôn |
δῐττῶν dittôn | |||||
Dative | δῐττῷ dittôi |
δῐττῇ dittêi |
δῐττῷ dittôi |
δῐττοῖν dittoîn |
δῐτταῖν dittaîn |
δῐττοῖν dittoîn |
δῐττοῖς dittoîs |
δῐτταῖς dittaîs |
δῐττοῖς dittoîs | |||||
Accusative | δῐττόν dittón |
δῐττήν dittḗn |
δῐττόν dittón |
δῐττώ dittṓ |
δῐττᾱ́ dittā́ |
δῐττώ dittṓ |
δῐττούς dittoús |
δῐττᾱ́ς dittā́s |
δῐττᾰ́ dittá | |||||
Vocative | δῐττέ ditté |
δῐττή dittḗ |
δῐττόν dittón |
δῐττώ dittṓ |
δῐττᾱ́ dittā́ |
δῐττώ dittṓ |
δῐττοί dittoí |
δῐτταί dittaí |
δῐττᾰ́ dittá | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δῐττῶς dittôs |
δῐττότερος dittóteros |
δῐττότᾰτος dittótatos | ||||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek δισσός (dissós, “double”).
διττός • (dittós) m (feminine διττή, neuter διττό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | διττός (dittós) | διττή (dittí) | διττό (dittó) | διττοί (dittoí) | διττές (dittés) | διττά (dittá) | |
genitive | διττού (dittoú) | διττής (dittís) | διττού (dittoú) | διττών (dittón) | διττών (dittón) | διττών (dittón) | |
accusative | διττό (dittó) | διττή (dittí) | διττό (dittó) | διττούς (dittoús) | διττές (dittés) | διττά (dittá) | |
vocative | διττέ (ditté) | διττή (dittí) | διττό (dittó) | διττοί (dittoí) | διττές (dittés) | διττά (dittá) |