Related to δύο (dúo, “two”).
δοιός • (doiós) m (feminine δοιή, neuter δοιόν); first/second declension (Epic)
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δοιός doiós |
δοιή doiḗ |
δοιόν doión |
δοιώ doiṓ |
δοιᾱ́ doiā́ |
δοιώ doiṓ |
δοιοί doioí |
δοιαί doiaí |
δοιᾰ́ doiá | |||||
Genitive | δοιοῦ / δοιοῖο / δοιόο doioû / doioîo / doióo |
δοιῆς doiês |
δοιοῦ / δοιοῖο / δοιόο doioû / doioîo / doióo |
δοιοῖῐν doioîin |
δοιαῖν / δοιαῖῐν / δοιῇῐν doiaî(i)n / doiêiin |
δοιοῖῐν doioîin |
δοιῶν doiôn |
δοιᾱ́ων / δοιέ͜ων / δοιῶν doiā́ōn / doié͜ōn / doiôn |
δοιῶν doiôn | |||||
Dative | δοιῷ doiôi |
δοιῇ doiêi |
δοιῷ doiôi |
δοιοῖῐν doioîin |
δοιαῖν / δοιαῖῐν / δοιῇῐν doiaî(i)n / doiêiin |
δοιοῖῐν doioîin |
δοιοῖσῐ / δοιοῖσῐν / δοιοῖς doioîsi(n) / doioîs |
δοιῇσῐ / δοιῇσῐν / δοιῇς / δοιαῖς doiêisi(n) / doiêis / doiaîs |
δοιοῖσῐ / δοιοῖσῐν / δοιοῖς doioîsi(n) / doioîs | |||||
Accusative | δοιόν doión |
δοιήν doiḗn |
δοιόν doión |
δοιώ doiṓ |
δοιᾱ́ doiā́ |
δοιώ doiṓ |
δοιούς doioús |
δοιᾱ́ς doiā́s |
δοιᾰ́ doiá | |||||
Vocative | δοιέ doié |
δοιή doiḗ |
δοιόν doión |
δοιώ doiṓ |
δοιᾱ́ doiā́ |
δοιώ doiṓ |
δοιοί doioí |
δοιαί doiaí |
δοιᾰ́ doiá | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
δοιῶς doiôs |
δοιότερος doióteros |
δοιότᾰτος doiótatos | ||||||||||||
Notes: |
|