δουλωσάμενος • (doulōsámenos) m (feminine δουλωσᾰμένη, neuter δουλωσάμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | δουλωσᾰ́μενος doulōsắmenos |
δουλωσᾰμένη doulōsăménē |
δουλωσᾰ́μενον doulōsắmenon |
δουλωσᾰμένω doulōsăménō |
δουλωσᾰμένᾱ doulōsăménā |
δουλωσᾰμένω doulōsăménō |
δουλωσᾰ́μενοι doulōsắmenoi |
δουλωσᾰ́μεναι doulōsắmenai |
δουλωσᾰ́μενᾰ doulōsắmenă | |||||
Genitive | δουλωσᾰμένου doulōsăménou |
δουλωσᾰμένης doulōsăménēs |
δουλωσᾰμένου doulōsăménou |
δουλωσᾰμένοιν doulōsăménoin |
δουλωσᾰμέναιν doulōsăménain |
δουλωσᾰμένοιν doulōsăménoin |
δουλωσᾰμένων doulōsăménōn |
δουλωσᾰμένων doulōsăménōn |
δουλωσᾰμένων doulōsăménōn | |||||
Dative | δουλωσᾰμένῳ doulōsăménōi |
δουλωσᾰμένῃ doulōsăménēi |
δουλωσᾰμένῳ doulōsăménōi |
δουλωσᾰμένοιν doulōsăménoin |
δουλωσᾰμέναιν doulōsăménain |
δουλωσᾰμένοιν doulōsăménoin |
δουλωσᾰμένοις doulōsăménois |
δουλωσᾰμέναις doulōsăménais |
δουλωσᾰμένοις doulōsăménois | |||||
Accusative | δουλωσᾰ́μενον doulōsắmenon |
δουλωσᾰμένην doulōsăménēn |
δουλωσᾰ́μενον doulōsắmenon |
δουλωσᾰμένω doulōsăménō |
δουλωσᾰμένᾱ doulōsăménā |
δουλωσᾰμένω doulōsăménō |
δουλωσᾰμένους doulōsăménous |
δουλωσᾰμένᾱς doulōsăménās |
δουλωσᾰ́μενᾰ doulōsắmenă | |||||
Vocative | δουλωσᾰ́μενε doulōsắmene |
δουλωσᾰμένη doulōsăménē |
δουλωσᾰ́μενον doulōsắmenon |
δουλωσᾰμένω doulōsăménō |
δουλωσᾰμένᾱ doulōsăménā |
δουλωσᾰμένω doulōsăménō |
δουλωσᾰ́μενοι doulōsắmenoi |
δουλωσᾰ́μεναι doulōsắmenai |
δουλωσᾰ́μενᾰ doulōsắmenă | |||||
Notes: |
|