From δίδωμι (dídōmi) + -μα (-ma).
δόμᾰ • (dóma) n (genitive δόμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ δόμᾰ tò dóma |
τὼ δόμᾰτε tṑ dómate |
τᾰ̀ δόμᾰτᾰ tà dómata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ δόμᾰτος toû dómatos |
τοῖν δομᾰ́τοιν toîn domátoin |
τῶν δομᾰ́των tôn domátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ δόμᾰτῐ tôi dómati |
τοῖν δομᾰ́τοιν toîn domátoin |
τοῖς δόμᾰσῐ / δόμᾰσῐν toîs dómasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ δόμᾰ tò dóma |
τὼ δόμᾰτε tṑ dómate |
τᾰ̀ δόμᾰτᾰ tà dómata | ||||||||||
| Vocative | δόμᾰ dóma |
δόμᾰτε dómate |
δόμᾰτᾰ dómata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||