Perfect participle of εκνευρίζομαι (eknevrízomai), passive voice of εκνευρίζω (eknevrízo, “irritate”).
εκνευρισμένος • (eknevrisménos) m (feminine εκνευρισμένη, neuter εκνευρισμένο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | εκνευρισμένος (eknevrisménos) | εκνευρισμένη (eknevrisméni) | εκνευρισμένο (eknevrisméno) | εκνευρισμένοι (eknevrisménoi) | εκνευρισμένες (eknevrisménes) | εκνευρισμένα (eknevrisména) | |
genitive | εκνευρισμένου (eknevrisménou) | εκνευρισμένης (eknevrisménis) | εκνευρισμένου (eknevrisménou) | εκνευρισμένων (eknevrisménon) | εκνευρισμένων (eknevrisménon) | εκνευρισμένων (eknevrisménon) | |
accusative | εκνευρισμένο (eknevrisméno) | εκνευρισμένη (eknevrisméni) | εκνευρισμένο (eknevrisméno) | εκνευρισμένους (eknevrisménous) | εκνευρισμένες (eknevrisménes) | εκνευρισμένα (eknevrisména) | |
vocative | εκνευρισμένε (eknevrisméne) | εκνευρισμένη (eknevrisméni) | εκνευρισμένο (eknevrisméno) | εκνευρισμένοι (eknevrisménoi) | εκνευρισμένες (eknevrisménes) | εκνευρισμένα (eknevrisména) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εκνευρισμένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εκνευρισμένος, etc.)