εξαπατώ • (exapató) / εξαπατάω (past εξαπάτησα, passive εξαπατώμαι/εξαπατιέμαι, p‑past εξαπατήθηκα, ppp εξαπατημένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | εξαπατώ - εξαπατάω1 | εξαπατήσω | εξαπατώμαι - εξαπατιέμαι1 | εξαπατηθώ |
| 2 sg | εξαπατάς | εξαπατήσεις | εξαπατάσαι - εξαπατιέσαι | εξαπατηθείς |
| 3 sg | εξαπατά - εξαπατάει | εξαπατήσει | εξαπατάται - εξαπατιέται | εξαπατηθεί |
| 1 pl | εξαπατούμε, εξαπατάμε | εξαπατήσουμε, [-ομε] | εξαπατόμαστε, {εξαπατώμεθα} - εξαπατιόμαστε | εξαπατηθούμε |
| 2 pl | εξαπατάτε | εξαπατήσετε | εξαπατάστε, {εξαπατάσθε} - εξαπατιέστε(‑ιόσαστε) | εξαπατηθείτε |
| 3 pl | εξαπατούν(ε) - εξαπατάνε, εξαπατάν | εξαπατήσουν(ε) | εξαπατώνται - εξαπατιούνται, (‑ιόνται) | εξαπατηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | εξαπατούσα | εξαπάτησα | —2 - εξαπατιόμουν(α) | εξαπατήθηκα |
| 2 sg | εξαπατούσες | εξαπάτησες | — - εξαπατιόσουν(α) | εξαπατήθηκες |
| 3 sg | εξαπατούσε | εξαπάτησε | {εξαπατάτο} - εξαπατιόταν(ε) | εξαπατήθηκε |
| 1 pl | εξαπατούσαμε | εξαπατήσαμε | — - εξαπατιόμασταν, (‑ιόμαστε) | εξαπατηθήκαμε |
| 2 pl | εξαπατούσατε | εξαπατήσατε | — - εξαπατιόσασταν, (‑ιόσαστε) | εξαπατηθήκατε |
| 3 pl | εξαπατούσαν(ε) | εξαπάτησαν, εξαπατήσαν(ε) | {εξαπατώντο} - εξαπατιόνταν(ε), εξαπατιόντουσαν, εξαπατιούνταν | εξαπατήθηκαν, εξαπατηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα εξαπατώ - θα εξαπατάω ➤ | θα εξαπατήσω ➤ | θα εξαπατώμαι - θα εξαπατιέμαι ➤ | θα εξαπατηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα εξαπατάς, … | θα εξαπατήσεις, … | θα εξαπατάσαι - θα εξαπατιέσαι, … | θα εξαπατηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … εξαπατήσει έχω, έχεις, … εξαπατημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … εξαπατηθεί είμαι, είσαι, … εξαπατημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … εξαπατήσει είχα, είχες, … εξαπατημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … εξαπατηθεί ήμουν, ήσουν, … εξαπατημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … εξαπατήσει θα έχω, θα έχεις, … εξαπατημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … εξαπατηθεί θα είμαι, θα είσαι, … εξαπατημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | εξαπάτα | εξαπάτησε, εξαπάτα | — | εξαπατήσου |
| 2 pl | εξαπατάτε | εξαπατήστε | εξαπατάστε, {εξαπατάσθε} - εξαπατιέστε | εξαπατηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | εξαπατώντας ➤ | εξαπατώμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας εξαπατήσει ➤ | εξαπατημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | εξαπατήσει | εξαπατηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Second forms are colloquial. 2. More forms exist in the ancient conjugation of this verb. • (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||