From Ancient Greek ἐπίσημος (epísēmos).
επίσημος • (epísimos) m (feminine επίσημη, neuter επίσημο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | επίσημος (epísimos) | επίσημη (epísimi) | επίσημο (epísimo) | επίσημοι (epísimoi) | επίσημες (epísimes) | επίσημα (epísima) | |
genitive | επίσημου (epísimou) | επίσημης (epísimis) | επίσημου (epísimou) | επίσημων (epísimon) | επίσημων (epísimon) | επίσημων (epísimon) | |
accusative | επίσημο (epísimo) | επίσημη (epísimi) | επίσημο (epísimo) | επίσημους (epísimous) | επίσημες (epísimes) | επίσημα (epísima) | |
vocative | επίσημε (epísime) | επίσημη (epísimi) | επίσημο (epísimo) | επίσημοι (epísimoi) | επίσημες (epísimes) | επίσημα (epísima) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επίσημος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επίσημος, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο επισημότερος", etc)
|