Borrowed from Ancient Greek ἐπικίνδυνος (epikíndunos). By surface analysis, επι- (epi-) + κίνδυνος (kíndynos).
επικίνδυνος • (epikíndynos) m (feminine επικίνδυνη, neuter επικίνδυνο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | επικίνδυνος (epikíndynos) | επικίνδυνη (epikíndyni) | επικίνδυνο (epikíndyno) | επικίνδυνοι (epikíndynoi) | επικίνδυνες (epikíndynes) | επικίνδυνα (epikíndyna) | |
genitive | επικίνδυνου (epikíndynou) | επικίνδυνης (epikíndynis) | επικίνδυνου (epikíndynou) | επικίνδυνων (epikíndynon) | επικίνδυνων (epikíndynon) | επικίνδυνων (epikíndynon) | |
accusative | επικίνδυνο (epikíndyno) | επικίνδυνη (epikíndyni) | επικίνδυνο (epikíndyno) | επικίνδυνους (epikíndynous) | επικίνδυνες (epikíndynes) | επικίνδυνα (epikíndyna) | |
vocative | επικίνδυνε (epikíndyne) | επικίνδυνη (epikíndyni) | επικίνδυνο (epikíndyno) | επικίνδυνοι (epikíndynoi) | επικίνδυνες (epikíndynes) | επικίνδυνα (epikíndyna) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επικίνδυνος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επικίνδυνος, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο επικινδυνότερος", etc)
|