From Ancient Greek Ἔρεβος (Érebos, “Erebus”).
ερεβώδης • (erevódis) m (feminine ερεβώδης, neuter ερεβώδες)
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ερεβώδης (erevódis) | ερεβώδης (erevódis) | ερεβώδες (erevódes) | ερεβώδεις (erevódeis) | ερεβώδεις (erevódeis) | ερεβώδη (erevódi) | |
| genitive | ερεβώδους (erevódous) ερεβώδη (erevódi) |
ερεβώδους (erevódous) | ερεβώδους (erevódous) | ερεβωδών (erevodón) | ερεβωδών (erevodón) | ερεβωδών (erevodón) | |
| accusative | ερεβώδη (erevódi) | ερεβώδη (erevódi) | ερεβώδες (erevódes) | ερεβώδεις (erevódeis) | ερεβώδεις (erevódeis) | ερεβώδη (erevódi) | |
| vocative | ερεβώδη (erevódi) ερεβώδης (erevódis) |
ερεβώδης (erevódis) | ερεβώδες (erevódes) | ερεβώδεις (erevódeis) | ερεβώδεις (erevódeis) | ερεβώδη (erevódi) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ερεβώδης, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ερεβώδης, etc.)