ερημικός • (erimikós) m (feminine ερημική, neuter ερημικό)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ερημικός (erimikós) | ερημική (erimikí) | ερημικό (erimikó) | ερημικοί (erimikoí) | ερημικές (erimikés) | ερημικά (erimiká) | |
genitive | ερημικού (erimikoú) | ερημικής (erimikís) | ερημικού (erimikoú) | ερημικών (erimikón) | ερημικών (erimikón) | ερημικών (erimikón) | |
accusative | ερημικό (erimikó) | ερημική (erimikí) | ερημικό (erimikó) | ερημικούς (erimikoús) | ερημικές (erimikés) | ερημικά (erimiká) | |
vocative | ερημικέ (erimiké) | ερημική (erimikí) | ερημικό (erimikó) | ερημικοί (erimikoí) | ερημικές (erimikés) | ερημικά (erimiká) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ερημικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ερημικός, etc.)