ευγνώμων • (evgnómon) m (feminine ευγνώμων, neuter ευγνώμον)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ευγνώμων (evgnómon) | ευγνώμων (evgnómon) | ευγνώμον (evgnómon) | ευγνώμονες (evgnómones) | ευγνώμονες (evgnómones) | ευγνώμονα (evgnómona) | |
genitive | ευγνώμονος (evgnómonos) | ευγνώμονος (evgnómonos) | ευγνώμονος (evgnómonos) | ευγνωμόνων (evgnomónon) | ευγνωμόνων (evgnomónon) | ευγνωμόνων (evgnomónon) | |
accusative | ευγνώμονα (evgnómona) | ευγνώμονα (evgnómona) | ευγνώμον (evgnómon) | ευγνώμονες (evgnómones) | ευγνώμονες (evgnómones) | ευγνώμονα (evgnómona) | |
vocative | ευγνώμων (evgnómon) ευγνώμονα (evgnómona) |
ευγνώμων (evgnómon) | ευγνώμον (evgnómon) | ευγνώμονες (evgnómones) | ευγνώμονες (evgnómones) | ευγνώμονα (evgnómona) |
Notes: neuter forms are uncommon
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ευγνώμων, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ευγνώμων, etc.)