From Ancient Greek εὔρωστος (eúrōstos), from εὖ (eû) + ῥώννυμι (rhṓnnumi).
εύρωστος • (évrostos) m (feminine εύρωστη, neuter εύρωστο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | εύρωστος (évrostos) | εύρωστη (évrosti) | εύρωστο (évrosto) | εύρωστοι (évrostoi) | εύρωστες (évrostes) | εύρωστα (évrosta) | |
genitive | εύρωστου (évrostou) | εύρωστης (évrostis) | εύρωστου (évrostou) | εύρωστων (évroston) | εύρωστων (évroston) | εύρωστων (évroston) | |
accusative | εύρωστο (évrosto) | εύρωστη (évrosti) | εύρωστο (évrosto) | εύρωστους (évrostous) | εύρωστες (évrostes) | εύρωστα (évrosta) | |
vocative | εύρωστε (évroste) | εύρωστη (évrosti) | εύρωστο (évrosto) | εύρωστοι (évrostoi) | εύρωστες (évrostes) | εύρωστα (évrosta) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύρωστος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύρωστος, etc.)