εἰσαναβαίνω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word εἰσαναβαίνω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word εἰσαναβαίνω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say εἰσαναβαίνω in singular and plural. Everything you need to know about the word εἰσαναβαίνω you have here. The definition of the word εἰσαναβαίνω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofεἰσαναβαίνω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From εἰσ- (eis-) +‎ ἀναβαίνω (anabaínō).

Pronunciation

 

Verb

εἰσᾰνᾰβαίνω • (eisanabaínō)

  1. (transitive) to go up to or into

Conjugation

   Present: εἰσᾰνᾰβαίνω, εἰσᾰνᾰβαίνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσᾰνᾰβαίνω εἰσᾰνᾰβαίνεις εἰσᾰνᾰβαίνει εἰσᾰνᾰβαίνετον εἰσᾰνᾰβαίνετον εἰσᾰνᾰβαίνομεν εἰσᾰνᾰβαίνετε εἰσᾰνᾰβαίνουσῐ(ν)
subjunctive εἰσᾰνᾰβαίνω εἰσᾰνᾰβαίνῃς εἰσᾰνᾰβαίνῃ εἰσᾰνᾰβαίνητον εἰσᾰνᾰβαίνητον εἰσᾰνᾰβαίνωμεν εἰσᾰνᾰβαίνητε εἰσᾰνᾰβαίνωσῐ(ν)
optative εἰσᾰνᾰβαίνοιμῐ εἰσᾰνᾰβαίνοις εἰσᾰνᾰβαίνοι εἰσᾰνᾰβαίνοιτον εἰσᾰνᾰβαινοίτην εἰσᾰνᾰβαίνοιμεν εἰσᾰνᾰβαίνοιτε εἰσᾰνᾰβαίνοιεν
imperative   εἰσᾰνᾰ́βαινε εἰσᾰνᾰβαινέτω εἰσᾰνᾰβαίνετον εἰσᾰνᾰβαινέτων   εἰσᾰνᾰβαίνετε εἰσᾰνᾰβαινόντων
middle/
passive 		indicative εἰσᾰνᾰβαίνομαι εἰσᾰνᾰβαίνῃ,
εἰσᾰνᾰβαίνει 		εἰσᾰνᾰβαίνεται εἰσᾰνᾰβαίνεσθον εἰσᾰνᾰβαίνεσθον εἰσᾰνᾰβαινόμεθᾰ εἰσᾰνᾰβαίνεσθε εἰσᾰνᾰβαίνονται
subjunctive εἰσᾰνᾰβαίνωμαι εἰσᾰνᾰβαίνῃ εἰσᾰνᾰβαίνηται εἰσᾰνᾰβαίνησθον εἰσᾰνᾰβαίνησθον εἰσᾰνᾰβαινώμεθᾰ εἰσᾰνᾰβαίνησθε εἰσᾰνᾰβαίνωνται
optative εἰσᾰνᾰβαινοίμην εἰσᾰνᾰβαίνοιο εἰσᾰνᾰβαίνοιτο εἰσᾰνᾰβαίνοισθον εἰσᾰνᾰβαινοίσθην εἰσᾰνᾰβαινοίμεθᾰ εἰσᾰνᾰβαίνοισθε εἰσᾰνᾰβαίνοιντο
imperative   εἰσᾰνᾰβαίνου εἰσᾰνᾰβαινέσθω εἰσᾰνᾰβαίνεσθον εἰσᾰνᾰβαινέσθων   εἰσᾰνᾰβαίνεσθε εἰσᾰνᾰβαινέσθων
active middle/passive
infinitive εἰσᾰνᾰβαίνειν εἰσᾰνᾰβαίνεσθαι
participle m εἰσᾰνᾰβαίνων εἰσᾰνᾰβαινόμενος
f εἰσᾰνᾰβαίνουσᾰ εἰσᾰνᾰβαινομένη
n εἰσᾰνᾰβαῖνον εἰσᾰνᾰβαινόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: εἰσᾰνέβαινον, εἰσᾰνεβαινόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσᾰνέβαινον εἰσᾰνέβαινες εἰσᾰνέβαινε(ν) εἰσᾰνεβαίνετον εἰσᾰνεβαινέτην εἰσᾰνεβαίνομεν εἰσᾰνεβαίνετε εἰσᾰνέβαινον
middle/
passive 		indicative εἰσᾰνεβαινόμην εἰσᾰνεβαίνου εἰσᾰνεβαίνετο εἰσᾰνεβαίνεσθον εἰσᾰνεβαινέσθην εἰσᾰνεβαινόμεθᾰ εἰσᾰνεβαίνεσθε εἰσᾰνεβαίνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: εἰσᾰνᾰβήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative εἰσᾰνᾰβήσομαι εἰσᾰνᾰβήσῃ,
εἰσᾰνᾰβήσει 		εἰσᾰνᾰβήσεται εἰσᾰνᾰβήσεσθον εἰσᾰνᾰβήσεσθον εἰσᾰνᾰβησόμεθᾰ εἰσᾰνᾰβήσεσθε εἰσᾰνᾰβήσονται
optative εἰσᾰνᾰβησοίμην εἰσᾰνᾰβήσοιο εἰσᾰνᾰβήσοιτο εἰσᾰνᾰβήσοισθον εἰσᾰνᾰβησοίσθην εἰσᾰνᾰβησοίμεθᾰ εἰσᾰνᾰβήσοισθε εἰσᾰνᾰβήσοιντο
middle
infinitive εἰσᾰνᾰβήσεσθαι
participle m εἰσᾰνᾰβησόμενος
f εἰσᾰνᾰβησομένη
n εἰσᾰνᾰβησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εἰσᾰνέβην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσᾰνέβην εἰσᾰνέβης εἰσᾰνέβη εἰσᾰνέβητον εἰσᾰνεβήτην εἰσᾰνέβημεν εἰσᾰνέβητε εἰσᾰνέβησᾰν
subjunctive εἰσᾰνᾰβῶ εἰσᾰνᾰβῇς εἰσᾰνᾰβῇ εἰσᾰνᾰβῆτον εἰσᾰνᾰβῆτον εἰσᾰνᾰβῶμεν εἰσᾰνᾰβῆτε εἰσᾰνᾰβῶσῐ(ν)
optative εἰσᾰνᾰβαίην εἰσᾰνᾰβαίης εἰσᾰνᾰβαίη εἰσᾰνᾰβαῖτον,
εἰσᾰνᾰβαίητον 		εἰσᾰνᾰβαίτην,
εἰσᾰνᾰβαιήτην 		εἰσᾰνᾰβαῖμεν,
εἰσᾰνᾰβαίημεν 		εἰσᾰνᾰβαῖτε,
εἰσᾰνᾰβαίητε 		εἰσᾰνᾰβαῖεν,
εἰσᾰνᾰβαίησᾰν
imperative   εἰσᾰνᾰ́βηθῐ εἰσᾰνᾰβήτω εἰσᾰνᾰ́βητον εἰσᾰνᾰβήτων   εἰσᾰνᾰ́βητε εἰσᾰνᾰβᾰ́ντων
active
infinitive εἰσᾰνᾰβῆναι
participle m εἰσᾰνᾰβᾱ́ς
f εἰσᾰνᾰβᾶσᾰ
n εἰσᾰνᾰβᾰ́ν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: εἰσᾰνεβᾰ́θην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative εἰσᾰνεβᾰ́θην εἰσᾰνεβᾰ́θης εἰσᾰνεβᾰ́θη εἰσᾰνεβᾰ́θητον εἰσᾰνεβᾰθήτην εἰσᾰνεβᾰ́θημεν εἰσᾰνεβᾰ́θητε εἰσᾰνεβᾰ́θησᾰν
subjunctive εἰσᾰνᾰβᾰθῶ εἰσᾰνᾰβᾰθῇς εἰσᾰνᾰβᾰθῇ εἰσᾰνᾰβᾰθῆτον εἰσᾰνᾰβᾰθῆτον εἰσᾰνᾰβᾰθῶμεν εἰσᾰνᾰβᾰθῆτε εἰσᾰνᾰβᾰθῶσῐ(ν)
optative εἰσᾰνᾰβᾰθείην εἰσᾰνᾰβᾰθείης εἰσᾰνᾰβᾰθείη εἰσᾰνᾰβᾰθεῖτον,
εἰσᾰνᾰβᾰθείητον 		εἰσᾰνᾰβᾰθείτην,
εἰσᾰνᾰβᾰθειήτην 		εἰσᾰνᾰβᾰθεῖμεν,
εἰσᾰνᾰβᾰθείημεν 		εἰσᾰνᾰβᾰθεῖτε,
εἰσᾰνᾰβᾰθείητε 		εἰσᾰνᾰβᾰθεῖεν,
εἰσᾰνᾰβᾰθείησᾰν
imperative   εἰσᾰνᾰβᾰ́θητῐ εἰσᾰνᾰβᾰθήτω εἰσᾰνᾰβᾰ́θητον εἰσᾰνᾰβᾰθήτων   εἰσᾰνᾰβᾰ́θητε εἰσᾰνᾰβᾰθέντων
passive
infinitive εἰσᾰνᾰβᾰθῆναι
participle m εἰσᾰνᾰβᾰθείς
f εἰσᾰνᾰβᾰθεῖσᾰ
n εἰσᾰνᾰβᾰθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: εἰσᾰνᾰβέβηκᾰ, εἰσᾰνᾰβέβᾰμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative εἰσᾰνᾰβέβηκᾰ εἰσᾰνᾰβέβηκᾰς εἰσᾰνᾰβέβηκε(ν) εἰσᾰνᾰβεβήκᾰτον εἰσᾰνᾰβεβήκᾰτον εἰσᾰνᾰβεβήκᾰμεν εἰσᾰνᾰβεβήκᾰτε εἰσᾰνᾰβεβήκᾱσῐ(ν)
subjunctive εἰσᾰνᾰβεβήκω εἰσᾰνᾰβεβήκῃς εἰσᾰνᾰβεβήκῃ εἰσᾰνᾰβεβήκητον εἰσᾰνᾰβεβήκητον εἰσᾰνᾰβεβήκωμεν εἰσᾰνᾰβεβήκητε εἰσᾰνᾰβεβήκωσῐ(ν)
optative εἰσᾰνᾰβεβήκοιμῐ,
εἰσᾰνᾰβεβηκοίην 		εἰσᾰνᾰβεβήκοις,
εἰσᾰνᾰβεβηκοίης 		εἰσᾰνᾰβεβήκοι,
εἰσᾰνᾰβεβηκοίη 		εἰσᾰνᾰβεβήκοιτον εἰσᾰνᾰβεβηκοίτην εἰσᾰνᾰβεβήκοιμεν εἰσᾰνᾰβεβήκοιτε εἰσᾰνᾰβεβήκοιεν
imperative   εἰσᾰνᾰβέβηκε εἰσᾰνᾰβεβηκέτω εἰσᾰνᾰβεβήκετον εἰσᾰνᾰβεβηκέτων   εἰσᾰνᾰβεβήκετε εἰσᾰνᾰβεβηκόντων
middle/
passive 		indicative εἰσᾰνᾰβέβᾰμαι εἰσᾰνᾰβέβᾰσαι εἰσᾰνᾰβέβᾰται εἰσᾰνᾰβέβᾰσθον εἰσᾰνᾰβέβᾰσθον εἰσᾰνᾰβεβᾰ́μεθᾰ εἰσᾰνᾰβέβᾰσθε εἰσᾰνᾰβέβᾰνται
subjunctive εἰσᾰνᾰβεβᾰμένος ὦ εἰσᾰνᾰβεβᾰμένος ᾖς εἰσᾰνᾰβεβᾰμένος ᾖ εἰσᾰνᾰβεβᾰμένω ἦτον εἰσᾰνᾰβεβᾰμένω ἦτον εἰσᾰνᾰβεβᾰμένοι ὦμεν εἰσᾰνᾰβεβᾰμένοι ἦτε εἰσᾰνᾰβεβᾰμένοι ὦσῐ(ν)
optative εἰσᾰνᾰβεβᾰμένος εἴην εἰσᾰνᾰβεβᾰμένος εἴης εἰσᾰνᾰβεβᾰμένος εἴη εἰσᾰνᾰβεβᾰμένω εἴητον/εἶτον εἰσᾰνᾰβεβᾰμένω εἰήτην/εἴτην εἰσᾰνᾰβεβᾰμένοι εἴημεν/εἶμεν εἰσᾰνᾰβεβᾰμένοι εἴητε/εἶτε εἰσᾰνᾰβεβᾰμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   εἰσᾰνᾰβέβᾰσο εἰσᾰνᾰβεβᾰ́σθω εἰσᾰνᾰβέβᾰσθον εἰσᾰνᾰβεβᾰ́σθων   εἰσᾰνᾰβέβᾰσθε εἰσᾰνᾰβεβᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive εἰσᾰνᾰβεβηκέναι εἰσᾰνᾰβεβᾰ́σθαι
participle m εἰσᾰνᾰβεβηκώς εἰσᾰνᾰβεβᾰμένος
f εἰσᾰνᾰβεβηκυῖᾰ εἰσᾰνᾰβεβᾰμένη
n εἰσᾰνᾰβεβηκός εἰσᾰνᾰβεβᾰμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia