θᾰ́λᾰττᾰ • (thálatta) f (genitive θᾰλᾰ́ττης); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ θᾰ́λᾰττᾰ hē thálatta |
τὼ θᾰλᾰ́ττᾱ tṑ thaláttā |
αἱ θᾰ́λᾰτται hai thálattai | ||||||||||
Genitive | τῆς θᾰλᾰ́ττης tês thaláttēs |
τοῖν θᾰλᾰ́τταιν toîn thaláttain |
τῶν θᾰλᾰττῶν tôn thalattôn | ||||||||||
Dative | τῇ θᾰλᾰ́ττῃ têi thaláttēi |
τοῖν θᾰλᾰ́τταιν toîn thaláttain |
ταῖς θᾰλᾰ́τταις taîs thaláttais | ||||||||||
Accusative | τὴν θᾰ́λᾰττᾰν tḕn thálattan |
τὼ θᾰλᾰ́ττᾱ tṑ thaláttā |
τᾱ̀ς θᾰλᾰ́ττᾱς tā̀s thaláttās | ||||||||||
Vocative | θᾰ́λᾰττᾰ thálatta |
θᾰλᾰ́ττᾱ thaláttā |
θᾰ́λᾰτται thálattai | ||||||||||
Notes: |
|