θέμενος • (thémenos) m (feminine θεμένη, neuter θέμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | θέμενος thémenos |
θεμένη theménē |
θέμενον thémenon |
θεμένω theménō |
θεμένᾱ theménā |
θεμένω theménō |
θέμενοι thémenoi |
θέμεναι thémenai |
θέμενᾰ thémena | |||||
Genitive | θεμένου theménou |
θεμένης theménēs |
θεμένου theménou |
θεμένοιν theménoin |
θεμέναιν theménain |
θεμένοιν theménoin |
θεμένων theménōn |
θεμένων theménōn |
θεμένων theménōn | |||||
Dative | θεμένῳ theménōi |
θεμένῃ theménēi |
θεμένῳ theménōi |
θεμένοιν theménoin |
θεμέναιν theménain |
θεμένοιν theménoin |
θεμένοις theménois |
θεμέναις theménais |
θεμένοις theménois | |||||
Accusative | θέμενον thémenon |
θεμένην theménēn |
θέμενον thémenon |
θεμένω theménō |
θεμένᾱ theménā |
θεμένω theménō |
θεμένους theménous |
θεμένᾱς theménās |
θέμενᾰ thémena | |||||
Vocative | θέμενε thémene |
θεμένη theménē |
θέμενον thémenon |
θεμένω theménō |
θεμένᾱ theménā |
θεμένω theménō |
θέμενοι thémenoi |
θέμεναι thémenai |
θέμενᾰ thémena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
θεμένως theménōs |
θεμενώτερος themenṓteros |
θεμενώτᾰτος themenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|