θανατηφόρος

Ancient Greek

Etymology

From θᾰ́νᾰτος (thánatos, “death”) +‎ -φόρος (-phóros, “bearing”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tʰa.na.tɛː.pʰó.ros/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tʰa.na.te̝ˈpʰo.ros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /θa.na.tiˈɸo.ros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /θa.na.tiˈfo.ros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /θa.na.tiˈfo.ros/

Adjective

θᾰνᾰτηφόρος • (thanatēphóros) m or f (neuter θᾰνᾰτηφόρον); second declension

deadly, lethal, mortiferous

Inflection

Second declension of θᾰνᾰτηφόρος; θᾰνᾰτηφόρον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	θᾰνᾰτηφόρος thanatēphóros	θᾰνᾰτηφόρον thanatēphóron	θᾰνᾰτηφόρω thanatēphórō	θᾰνᾰτηφόρω thanatēphórō	θᾰνᾰτηφόροι thanatēphóroi	θᾰνᾰτηφόρᾰ thanatēphóra
Genitive	θᾰνᾰτηφόρου thanatēphórou	θᾰνᾰτηφόρου thanatēphórou	θᾰνᾰτηφόροιν thanatēphóroin	θᾰνᾰτηφόροιν thanatēphóroin	θᾰνᾰτηφόρων thanatēphórōn	θᾰνᾰτηφόρων thanatēphórōn
Dative	θᾰνᾰτηφόρῳ thanatēphórōi	θᾰνᾰτηφόρῳ thanatēphórōi	θᾰνᾰτηφόροιν thanatēphóroin	θᾰνᾰτηφόροιν thanatēphóroin	θᾰνᾰτηφόροις thanatēphórois	θᾰνᾰτηφόροις thanatēphórois
Accusative	θᾰνᾰτηφόρον thanatēphóron	θᾰνᾰτηφόρον thanatēphóron	θᾰνᾰτηφόρω thanatēphórō	θᾰνᾰτηφόρω thanatēphórō	θᾰνᾰτηφόρους thanatēphórous	θᾰνᾰτηφόρᾰ thanatēphóra
Vocative	θᾰνᾰτηφόρε thanatēphóre	θᾰνᾰτηφόρον thanatēphóron	θᾰνᾰτηφόρω thanatēphórō	θᾰνᾰτηφόρω thanatēphórō	θᾰνᾰτηφόροι thanatēphóroi	θᾰνᾰτηφόρᾰ thanatēphóra
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	θᾰνᾰτηφόρως thanatēphórōs		θᾰνᾰτηφορώτερος thanatēphorṓteros		θᾰνᾰτηφορώτᾰτος thanatēphorṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: θανατηφόρος (thanatifóros)

θανατηφόρος

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Descendants

Wikious

Boobota

Sagapedia