θείς

Ancient Greek

θείς • (theís)

First and third declension of θείς; θεῖσᾰ; θέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	θείς theís	θεῖσᾰ theîsa	θέν thén	θέντε thénte	θείσᾱ theísā	θέντε thénte	θέντες théntes	θεῖσαι theîsai	θέντᾰ thénta
Genitive	θέντος théntos	θείσης theísēs	θέντος théntos	θέντοιν théntoin	θείσαιν theísain	θέντοιν théntoin	θέντων théntōn	θεισῶν theisôn	θέντων théntōn
Dative	θέντῐ thénti	θείσῃ theísēi	θέντῐ thénti	θέντοιν théntoin	θείσαιν theísain	θέντοιν théntoin	θεῖσῐ / θεῖσῐν theîsi(n)	θείσαις theísais	θεῖσῐ / θεῖσῐν theîsi(n)
Accusative	θέντᾰ thénta	θεῖσᾰν theîsan	θέν thén	θέντε thénte	θείσᾱ theísā	θέντε thénte	θέντᾰς théntas	θείσᾱς theísās	θέντᾰ thénta
Vocative	θείς theís	θεῖσᾰ theîsa	θέν thén	θέντε thénte	θείσᾱ theísā	θέντε thénte	θέντες théntes	θεῖσαι theîsai	θέντᾰ thénta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	θέντως théntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.