From θεός (theós, “god”) + σέβομαι (sébomai, “fear, honor, worship”) + -τος (-tos).
θεόσεπτος • (theóseptos) m or f (neuter θεόσεπτον); second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | θεόσεπτος theóseptos |
θεόσεπτον theósepton |
θεοσέπτω theoséptō |
θεοσέπτω theoséptō |
θεόσεπτοι theóseptoi |
θεόσεπτᾰ theósepta | ||||||||
| Genitive | θεοσέπτου theoséptou |
θεοσέπτου theoséptou |
θεοσέπτοιν theoséptoin |
θεοσέπτοιν theoséptoin |
θεοσέπτων theoséptōn |
θεοσέπτων theoséptōn | ||||||||
| Dative | θεοσέπτῳ theoséptōi |
θεοσέπτῳ theoséptōi |
θεοσέπτοιν theoséptoin |
θεοσέπτοιν theoséptoin |
θεοσέπτοις theoséptois |
θεοσέπτοις theoséptois | ||||||||
| Accusative | θεόσεπτον theósepton |
θεόσεπτον theósepton |
θεοσέπτω theoséptō |
θεοσέπτω theoséptō |
θεοσέπτους theoséptous |
θεόσεπτᾰ theósepta | ||||||||
| Vocative | θεόσεπτε theósepte |
θεόσεπτον theósepton |
θεοσέπτω theoséptō |
θεοσέπτω theoséptō |
θεόσεπτοι theóseptoi |
θεόσεπτᾰ theósepta | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| θεοσέπτως theoséptōs |
θεοσεπτότερος theoseptóteros |
θεοσεπτότᾰτος theoseptótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||