From θεός (theós, “god”) + φόβος (fóvos, “fear”).
θεόφοβος • (theófovos) m (feminine θεόφοβη, neuter θεόφοβο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | θεόφοβος (theófovos) | θεόφοβη (theófovi) | θεόφοβο (theófovo) | θεόφοβοι (theófovoi) | θεόφοβες (theófoves) | θεόφοβα (theófova) | |
genitive | θεόφοβου (theófovou) | θεόφοβης (theófovis) | θεόφοβου (theófovou) | θεόφοβων (theófovon) | θεόφοβων (theófovon) | θεόφοβων (theófovon) | |
accusative | θεόφοβο (theófovo) | θεόφοβη (theófovi) | θεόφοβο (theófovo) | θεόφοβους (theófovous) | θεόφοβες (theófoves) | θεόφοβα (theófova) | |
vocative | θεόφοβε (theófove) | θεόφοβη (theófovi) | θεόφοβο (theófovo) | θεόφοβοι (theófovoi) | θεόφοβες (theófoves) | θεόφοβα (theófova) |