From α- (a-, “not”) + θεός (theós, “god”) + φόβος (fóvos, “fear”).
αθεόφοβος • (atheófovos) m (feminine αθεόφοβη, neuter αθεόφοβο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αθεόφοβος (atheófovos) | αθεόφοβη (atheófovi) | αθεόφοβο (atheófovo) | αθεόφοβοι (atheófovoi) | αθεόφοβες (atheófoves) | αθεόφοβα (atheófova) | |
genitive | αθεόφοβου (atheófovou) | αθεόφοβης (atheófovis) | αθεόφοβου (atheófovou) | αθεόφοβων (atheófovon) | αθεόφοβων (atheófovon) | αθεόφοβων (atheófovon) | |
accusative | αθεόφοβο (atheófovo) | αθεόφοβη (atheófovi) | αθεόφοβο (atheófovo) | αθεόφοβους (atheófovous) | αθεόφοβες (atheófoves) | αθεόφοβα (atheófova) | |
vocative | αθεόφοβε (atheófove) | αθεόφοβη (atheófovi) | αθεόφοβο (atheófovo) | αθεόφοβοι (atheófovoi) | αθεόφοβες (atheófoves) | αθεόφοβα (atheófova) |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αθεόφοβος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αθεόφοβος, etc.)