Perhaps from Proto-Indo-European *kenk- (“to burn, dry, pain, desire, hunger, thirst”) and cognate with Lithuanian kenkti (“to damage, blight”), Sanskrit काङ्क्षति (kāṅkṣati, “he wishes, desires”) and Proto-Germanic *hungruz (“hunger”). However, Beekes finds the root structure typical of Pre-Greek and adds that the words compared mean hunger and pain and not primarily arid and dry.
κάγκᾰνος • (kánkanos) m or f (neuter κάγκᾰνον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | κάγκᾰνος kánkanos |
κάγκᾰνον kánkanon |
καγκᾰ́νω kankánō |
καγκᾰ́νω kankánō |
κάγκᾰνοι kánkanoi |
κάγκᾰνᾰ kánkana | ||||||||
Genitive | καγκᾰ́νου kankánou |
καγκᾰ́νου kankánou |
καγκᾰ́νοιν kankánoin |
καγκᾰ́νοιν kankánoin |
καγκᾰ́νων kankánōn |
καγκᾰ́νων kankánōn | ||||||||
Dative | καγκᾰ́νῳ kankánōi |
καγκᾰ́νῳ kankánōi |
καγκᾰ́νοιν kankánoin |
καγκᾰ́νοιν kankánoin |
καγκᾰ́νοις kankánois |
καγκᾰ́νοις kankánois | ||||||||
Accusative | κάγκᾰνον kánkanon |
κάγκᾰνον kánkanon |
καγκᾰ́νω kankánō |
καγκᾰ́νω kankánō |
καγκᾰ́νους kankánous |
κάγκᾰνᾰ kánkana | ||||||||
Vocative | κάγκᾰνε kánkane |
κάγκᾰνον kánkanon |
καγκᾰ́νω kankánō |
καγκᾰ́νω kankánō |
κάγκᾰνοι kánkanoi |
κάγκᾰνᾰ kánkana | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
καγκᾰ́νως kankánōs |
καγκᾰνώτερος kankanṓteros |
καγκᾰνώτᾰτος kankanṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|