κάθαρμα • (kátharma) n (genitive κᾰθάρμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ κά̆θᾰρμᾰ tò kátharma |
τὼ κᾰθᾰ́ρμᾰτε tṑ kathármate |
τᾰ̀ κᾰθᾰ́ρμᾰτᾰ tà kathármata | ||||||||||
Genitive | τοῦ κᾰθᾰ́ρμᾰτος toû kathármatos |
τοῖν κᾰθᾰρμᾰ́τοιν toîn katharmátoin |
τῶν κᾰθᾰρμᾰ́των tôn katharmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ κᾰθᾰ́ρμᾰτῐ tôi kathármati |
τοῖν κᾰθᾰρμᾰ́τοιν toîn katharmátoin |
τοῖς κᾰθᾰ́ρμᾰσῐ / κᾰθᾰ́ρμᾰσῐν toîs kathármasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ κά̆θᾰρμᾰ tò kátharma |
τὼ κᾰθᾰ́ρμᾰτε tṑ kathármate |
τᾰ̀ κᾰθᾰ́ρμᾰτᾰ tà kathármata | ||||||||||
Vocative | κά̆θᾰρμᾰ kátharma |
κᾰθᾰ́ρμᾰτε kathármate |
κᾰθᾰ́ρμᾰτᾰ kathármata | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek κάθαρμα (kátharma).
κάθαρμα • (kátharma) n (plural καθάρματα)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | κάθαρμα • | καθάρματα • |
genitive | καθάρματος • | καθαρμάτων • |
accusative | κάθαρμα • | καθάρματα • |
vocative | κάθαρμα • | καθάρματα • |