κάκιστος

Ancient Greek

Etymology

From κακός (kakós) +‎ -ιστος (-istos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ká.kis.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈka.kis.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈka.cis.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈka.cis.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈka.cis.tos/

Adjective

κᾰ́κῐστος • (kákistos) m (feminine κᾰκῐ́στη, neuter κᾰ́κῐστον); first/second declension

superlative degree of κακός (kakós)

Declension

First and second declension of κᾰ́κῐστος; κᾰκῐ́στη; κᾰ́κῐστον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κᾰ́κῐστος kákistos	κᾰκῐ́στη kakístē	κᾰ́κῐστον kákiston	κᾰκῐ́στω kakístō	κᾰκῐ́στᾱ kakístā	κᾰκῐ́στω kakístō	κᾰ́κῐστοι kákistoi	κᾰ́κῐσται kákistai	κᾰ́κῐστᾰ kákista
Genitive	κᾰκῐ́στου kakístou	κᾰκῐ́στης kakístēs	κᾰκῐ́στου kakístou	κᾰκῐ́στοιν kakístoin	κᾰκῐ́σταιν kakístain	κᾰκῐ́στοιν kakístoin	κᾰκῐ́στων kakístōn	κᾰκῐ́στων kakístōn	κᾰκῐ́στων kakístōn
Dative	κᾰκῐ́στῳ kakístōi	κᾰκῐ́στῃ kakístēi	κᾰκῐ́στῳ kakístōi	κᾰκῐ́στοιν kakístoin	κᾰκῐ́σταιν kakístain	κᾰκῐ́στοιν kakístoin	κᾰκῐ́στοις kakístois	κᾰκῐ́σταις kakístais	κᾰκῐ́στοις kakístois
Accusative	κᾰ́κῐστον kákiston	κᾰκῐ́στην kakístēn	κᾰ́κῐστον kákiston	κᾰκῐ́στω kakístō	κᾰκῐ́στᾱ kakístā	κᾰκῐ́στω kakístō	κᾰκῐ́στους kakístous	κᾰκῐ́στᾱς kakístās	κᾰ́κῐστᾰ kákista
Vocative	κᾰ́κῐστε kákiste	κᾰκῐ́στη kakístē	κᾰ́κῐστον kákiston	κᾰκῐ́στω kakístō	κᾰκῐ́στᾱ kakístā	κᾰκῐ́στω kakístō	κᾰ́κῐστοι kákistoi	κᾰ́κῐσται kákistai	κᾰ́κῐστᾰ kákista
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κᾰ́κῐστᾰ kákista			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

“κάκιστος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek κάκιστος (kákistos).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ˈka.ci.stos/
Hyphenation: κά‧κι‧στος

Adjective

κάκιστος • (kákistos) m (feminine κάκιστη, neuter κάκιστο)

superlative degree of κακός (kakós): worst

Declension

Declension of κάκιστος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κάκιστος •	κάκιστη •	κάκιστο •	κάκιστοι •	κάκιστες •	κάκιστα •
genitive	κάκιστου •	κάκιστης •	κάκιστου •	κάκιστων •	κάκιστων •	κάκιστων •
accusative	κάκιστο •	κάκιστη •	κάκιστο •	κάκιστους •	κάκιστες •	κάκιστα •
vocative	κάκιστε •	κάκιστη •	κάκιστο •	κάκιστοι •	κάκιστες •	κάκιστα •

References

^ κάκιστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] κάκιστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής , Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]

κάκιστος

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

References

Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

References

Wikious

Boobota

Sagapedia