κᾰδμείᾱ • (kadmeíā) f (genitive κᾰδμείᾱς); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ κᾰδμείᾱ hē kadmeíā |
τὼ κᾰδμείᾱ tṑ kadmeíā |
αἱ κᾰδμεῖαι hai kadmeîai | ||||||||||
Genitive | τῆς κᾰδμείᾱς tês kadmeíās |
τοῖν κᾰδμείαιν toîn kadmeíain |
τῶν κᾰδμειῶν tôn kadmeiôn | ||||||||||
Dative | τῇ κᾰδμείᾳ têi kadmeíāi |
τοῖν κᾰδμείαιν toîn kadmeíain |
ταῖς κᾰδμείαις taîs kadmeíais | ||||||||||
Accusative | τὴν κᾰδμείᾱν tḕn kadmeíān |
τὼ κᾰδμείᾱ tṑ kadmeíā |
τᾱ̀ς κᾰδμείᾱς tā̀s kadmeíās | ||||||||||
Vocative | κᾰδμείᾱ kadmeíā |
κᾰδμείᾱ kadmeíā |
κᾰδμεῖαι kadmeîai | ||||||||||
Notes: |
|