κᾰθήμενος • (kathḗmenos) m (feminine κᾰθημένη, neuter κᾰθήμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | κᾰθήμενος kathḗmenos |
κᾰθημένη kathēménē |
κᾰθήμενον kathḗmenon |
κᾰθημένω kathēménō |
κᾰθημένᾱ kathēménā |
κᾰθημένω kathēménō |
κᾰθήμενοι kathḗmenoi |
κᾰθήμεναι kathḗmenai |
κᾰθήμενᾰ kathḗmena | |||||
Genitive | κᾰθημένου kathēménou |
κᾰθημένης kathēménēs |
κᾰθημένου kathēménou |
κᾰθημένοιν kathēménoin |
κᾰθημέναιν kathēménain |
κᾰθημένοιν kathēménoin |
κᾰθημένων kathēménōn |
κᾰθημένων kathēménōn |
κᾰθημένων kathēménōn | |||||
Dative | κᾰθημένῳ kathēménōi |
κᾰθημένῃ kathēménēi |
κᾰθημένῳ kathēménōi |
κᾰθημένοιν kathēménoin |
κᾰθημέναιν kathēménain |
κᾰθημένοιν kathēménoin |
κᾰθημένοις kathēménois |
κᾰθημέναις kathēménais |
κᾰθημένοις kathēménois | |||||
Accusative | κᾰθήμενον kathḗmenon |
κᾰθημένην kathēménēn |
κᾰθήμενον kathḗmenon |
κᾰθημένω kathēménō |
κᾰθημένᾱ kathēménā |
κᾰθημένω kathēménō |
κᾰθημένους kathēménous |
κᾰθημένᾱς kathēménās |
κᾰθήμενᾰ kathḗmena | |||||
Vocative | κᾰθήμενε kathḗmene |
κᾰθημένη kathēménē |
κᾰθήμενον kathḗmenon |
κᾰθημένω kathēménō |
κᾰθημένᾱ kathēménā |
κᾰθημένω kathēménō |
κᾰθήμενοι kathḗmenoi |
κᾰθήμεναι kathḗmenai |
κᾰθήμενᾰ kathḗmena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
κᾰθημένως kathēménōs |
κᾰθημενώτερος kathēmenṓteros |
κᾰθημενώτᾰτος kathēmenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|