κᾰθαιρόμενος • (kathairómenos) m (feminine κᾰθαιρομένη, neuter κᾰθαιρόμενον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | κᾰθαιρόμενος kathairómenos |
κᾰθαιρομένη kathairoménē |
κᾰθαιρόμενον kathairómenon |
κᾰθαιρομένω kathairoménō |
κᾰθαιρομένᾱ kathairoménā |
κᾰθαιρομένω kathairoménō |
κᾰθαιρόμενοι kathairómenoi |
κᾰθαιρόμεναι kathairómenai |
κᾰθαιρόμενᾰ kathairómena | |||||
Genitive | κᾰθαιρομένου kathairoménou |
κᾰθαιρομένης kathairoménēs |
κᾰθαιρομένου kathairoménou |
κᾰθαιρομένοιν kathairoménoin |
κᾰθαιρομέναιν kathairoménain |
κᾰθαιρομένοιν kathairoménoin |
κᾰθαιρομένων kathairoménōn |
κᾰθαιρομένων kathairoménōn |
κᾰθαιρομένων kathairoménōn | |||||
Dative | κᾰθαιρομένῳ kathairoménōi |
κᾰθαιρομένῃ kathairoménēi |
κᾰθαιρομένῳ kathairoménōi |
κᾰθαιρομένοιν kathairoménoin |
κᾰθαιρομέναιν kathairoménain |
κᾰθαιρομένοιν kathairoménoin |
κᾰθαιρομένοις kathairoménois |
κᾰθαιρομέναις kathairoménais |
κᾰθαιρομένοις kathairoménois | |||||
Accusative | κᾰθαιρόμενον kathairómenon |
κᾰθαιρομένην kathairoménēn |
κᾰθαιρόμενον kathairómenon |
κᾰθαιρομένω kathairoménō |
κᾰθαιρομένᾱ kathairoménā |
κᾰθαιρομένω kathairoménō |
κᾰθαιρομένους kathairoménous |
κᾰθαιρομένᾱς kathairoménās |
κᾰθαιρόμενᾰ kathairómena | |||||
Vocative | κᾰθαιρόμενε kathairómene |
κᾰθαιρομένη kathairoménē |
κᾰθαιρόμενον kathairómenon |
κᾰθαιρομένω kathairoménō |
κᾰθαιρομένᾱ kathairoménā |
κᾰθαιρομένω kathairoménō |
κᾰθαιρόμενοι kathairómenoi |
κᾰθαιρόμεναι kathairómenai |
κᾰθαιρόμενᾰ kathairómena | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
κᾰθαιρομένως kathairoménōs |
κᾰθαιρομενώτερος kathairomenṓteros |
κᾰθαιρομενώτᾰτος kathairomenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|