καθελών • (kathelṓn) m (feminine κᾰθελοῦσᾰ, neuter κᾰθελόν); first/third declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | κᾰθελών kathelṓn |
κᾰθελοῦσᾰ katheloûsa |
κᾰθελόν kathelón |
κᾰθελόντε kathelónte |
κᾰθελούσᾱ katheloúsā |
κᾰθελόντε kathelónte |
κᾰθελόντες kathelóntes |
κᾰθελοῦσαι katheloûsai |
κᾰθελόντᾰ kathelónta | |||||
Genitive | κᾰθελόντος kathelóntos |
κᾰθελούσης katheloúsēs |
κᾰθελόντος kathelóntos |
κᾰθελόντοιν kathelóntoin |
κᾰθελούσαιν katheloúsain |
κᾰθελόντοιν kathelóntoin |
κᾰθελόντων kathelóntōn |
κᾰθελουσῶν kathelousôn |
κᾰθελόντων kathelóntōn | |||||
Dative | κᾰθελόντῐ kathelónti |
κᾰθελούσῃ katheloúsēi |
κᾰθελόντῐ kathelónti |
κᾰθελόντοιν kathelóntoin |
κᾰθελούσαιν katheloúsain |
κᾰθελόντοιν kathelóntoin |
κᾰθελοῦσῐ / κᾰθελοῦσῐν katheloûsi(n) |
κᾰθελούσαις katheloúsais |
κᾰθελοῦσῐ / κᾰθελοῦσῐν katheloûsi(n) | |||||
Accusative | κᾰθελόντᾰ kathelónta |
κᾰθελοῦσᾰν katheloûsan |
κᾰθελόν kathelón |
κᾰθελόντε kathelónte |
κᾰθελούσᾱ katheloúsā |
κᾰθελόντε kathelónte |
κᾰθελόντᾰς kathelóntas |
κᾰθελούσᾱς katheloúsās |
κᾰθελόντᾰ kathelónta | |||||
Vocative | κᾰθελών kathelṓn |
κᾰθελοῦσᾰ katheloûsa |
κᾰθελόν kathelón |
κᾰθελόντε kathelónte |
κᾰθελούσᾱ katheloúsā |
κᾰθελόντε kathelónte |
κᾰθελόντες kathelóntes |
κᾰθελοῦσαι katheloûsai |
κᾰθελόντᾰ kathelónta | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
κᾰθελόντως kathelóntōs |
— | — | ||||||||||||
Notes: |
|