καλοκαίρ(ι) (kalokaír(i), “summer”) + -ιάτικος (-iátikos, “suffix for adjectives denoting time”).[1]
καλοκαιριάτικος • (kalokairiátikos) m (feminine καλοκαιριάτικη, neuter καλοκαιριάτικο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | καλοκαιριάτικος (kalokairiátikos) | καλοκαιριάτικη (kalokairiátiki) | καλοκαιριάτικο (kalokairiátiko) | καλοκαιριάτικοι (kalokairiátikoi) | καλοκαιριάτικες (kalokairiátikes) | καλοκαιριάτικα (kalokairiátika) | |
genitive | καλοκαιριάτικου (kalokairiátikou) | καλοκαιριάτικης (kalokairiátikis) | καλοκαιριάτικου (kalokairiátikou) | καλοκαιριάτικων (kalokairiátikon) | καλοκαιριάτικων (kalokairiátikon) | καλοκαιριάτικων (kalokairiátikon) | |
accusative | καλοκαιριάτικο (kalokairiátiko) | καλοκαιριάτικη (kalokairiátiki) | καλοκαιριάτικο (kalokairiátiko) | καλοκαιριάτικους (kalokairiátikous) | καλοκαιριάτικες (kalokairiátikes) | καλοκαιριάτικα (kalokairiátika) | |
vocative | καλοκαιριάτικε (kalokairiátike) | καλοκαιριάτικη (kalokairiátiki) | καλοκαιριάτικο (kalokairiátiko) | καλοκαιριάτικοι (kalokairiátikoi) | καλοκαιριάτικες (kalokairiátikes) | καλοκαιριάτικα (kalokairiátika) |
other seasons: