Learned borrowing from Byzantine Greek κατάλευκος (katáleukos).[1] By surface analysis, κατά- (katá-, “intense”) + λευκός (lefkós, “white”).
κατάλευκος • (katálefkos) m (feminine κατάλευκη, neuter κατάλευκο)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | κατάλευκος (katálefkos) | κατάλευκη (katálefki) | κατάλευκο (katálefko) | κατάλευκοι (katálefkoi) | κατάλευκες (katálefkes) | κατάλευκα (katálefka) | |
genitive | κατάλευκου (katálefkou) | κατάλευκης (katálefkis) | κατάλευκου (katálefkou) | κατάλευκων (katálefkon) | κατάλευκων (katálefkon) | κατάλευκων (katálefkon) | |
accusative | κατάλευκο (katálefko) | κατάλευκη (katálefki) | κατάλευκο (katálefko) | κατάλευκους (katálefkous) | κατάλευκες (katálefkes) | κατάλευκα (katálefka) | |
vocative | κατάλευκε (katálefke) | κατάλευκη (katálefki) | κατάλευκο (katálefko) | κατάλευκοι (katálefkoi) | κατάλευκες (katálefkes) | κατάλευκα (katálefka) |