καταστρώννῡμι (katastrṓnnūmi, “to spread out, cover”) + -μα (-ma), the former from κατα- (kata-) + στρώννῡμι (strṓnnūmi, “to spread out”).[1]
κᾰτάστρωμᾰ • (katástrōma) n (genitive κᾰταστρώμᾰτος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ κᾰτά̆στρωμᾰ tò katástrōma |
τὼ κᾰτᾰστρώμᾰτε tṑ katastrṓmate |
τᾰ̀ κᾰτᾰστρώμᾰτᾰ tà katastrṓmata | ||||||||||
Genitive | τοῦ κᾰτᾰστρώμᾰτος toû katastrṓmatos |
τοῖν κᾰτᾰστρωμᾰ́τοιν toîn katastrōmátoin |
τῶν κᾰτᾰστρωμᾰ́των tôn katastrōmátōn | ||||||||||
Dative | τῷ κᾰτᾰστρώμᾰτῐ tôi katastrṓmati |
τοῖν κᾰτᾰστρωμᾰ́τοιν toîn katastrōmátoin |
τοῖς κᾰτᾰστρώμᾰσῐ / κᾰτᾰστρώμᾰσῐν toîs katastrṓmasi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸ κᾰτά̆στρωμᾰ tò katástrōma |
τὼ κᾰτᾰστρώμᾰτε tṑ katastrṓmate |
τᾰ̀ κᾰτᾰστρώμᾰτᾰ tà katastrṓmata | ||||||||||
Vocative | κᾰτά̆στρωμᾰ katástrōma |
κᾰτᾰστρώμᾰτε katastrṓmate |
κᾰτᾰστρώμᾰτᾰ katastrṓmata | ||||||||||
Notes: |
|
From Ancient Greek κατάστρωμα (katástrōma).
κατάστρωμα • (katástroma) n (plural καταστρώματα)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | κατάστρωμα • | καταστρώματα • |
genitive | καταστρώματος • | καταστρωμάτων • |
accusative | κατάστρωμα • | καταστρώματα • |
vocative | κατάστρωμα • | καταστρώματα • |