καταβοάω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-) +‎ βοάω (boáō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.bo.á.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.boˈa.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.βoˈa.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.voˈa.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.voˈa.o/

Verb

κᾰτᾰβοάω • (kataboáō)

to cry down, cry out against
(transitive) to bawl down, outcry

Inflection

Present: κᾰτᾰβοᾰ́ω, κᾰτᾰβοᾰ́ομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰβοᾰ́ω	κᾰτᾰβοᾰ́εις	κᾰτᾰβοᾰ́ει	κᾰτᾰβοᾰ́ετον	κᾰτᾰβοᾰ́ετον	κᾰτᾰβοᾰ́ομεν	κᾰτᾰβοᾰ́ετε	κᾰτᾰβοᾰ́ουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰβοᾰ́ω	κᾰτᾰβοᾰ́ῃς	κᾰτᾰβοᾰ́ῃ	κᾰτᾰβοᾰ́ητον	κᾰτᾰβοᾰ́ητον	κᾰτᾰβοᾰ́ωμεν	κᾰτᾰβοᾰ́ητε	κᾰτᾰβοᾰ́ωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰβοᾰ́οιμῐ	κᾰτᾰβοᾰ́οις	κᾰτᾰβοᾰ́οι	κᾰτᾰβοᾰ́οιτον	κᾰτᾰβοᾰοίτην	κᾰτᾰβοᾰ́οιμεν	κᾰτᾰβοᾰ́οιτε	κᾰτᾰβοᾰ́οιεν
	imperative		κᾰτᾰβόᾰε	κᾰτᾰβοᾰέτω	κᾰτᾰβοᾰ́ετον	κᾰτᾰβοᾰέτων		κᾰτᾰβοᾰ́ετε	κᾰτᾰβοᾰόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰβοᾰ́ομαι	κᾰτᾰβοᾰ́ῃ, κᾰτᾰβοᾰ́ει	κᾰτᾰβοᾰ́εται	κᾰτᾰβοᾰ́εσθον	κᾰτᾰβοᾰ́εσθον	κᾰτᾰβοᾰόμεθᾰ	κᾰτᾰβοᾰ́εσθε	κᾰτᾰβοᾰ́ονται
	subjunctive	κᾰτᾰβοᾰ́ωμαι	κᾰτᾰβοᾰ́ῃ	κᾰτᾰβοᾰ́ηται	κᾰτᾰβοᾰ́ησθον	κᾰτᾰβοᾰ́ησθον	κᾰτᾰβοᾰώμεθᾰ	κᾰτᾰβοᾰ́ησθε	κᾰτᾰβοᾰ́ωνται
	optative	κᾰτᾰβοᾰοίμην	κᾰτᾰβοᾰ́οιο	κᾰτᾰβοᾰ́οιτο	κᾰτᾰβοᾰ́οισθον	κᾰτᾰβοᾰοίσθην	κᾰτᾰβοᾰοίμεθᾰ	κᾰτᾰβοᾰ́οισθε	κᾰτᾰβοᾰ́οιντο
	imperative		κᾰτᾰβοᾰ́ου	κᾰτᾰβοᾰέσθω	κᾰτᾰβοᾰ́εσθον	κᾰτᾰβοᾰέσθων		κᾰτᾰβοᾰ́εσθε	κᾰτᾰβοᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰβοᾰ́ειν				κᾰτᾰβοᾰ́εσθαι
participle	m	κᾰτᾰβοᾰ́ων				κᾰτᾰβοᾰόμενος
	f	κᾰτᾰβοᾰ́ουσᾰ				κᾰτᾰβοᾰομένη
	n	κᾰτᾰβοᾰ́ον				κᾰτᾰβοᾰόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: κᾰτᾰβοῶ, κᾰτᾰβοῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰβοῶ	κᾰτᾰβοᾷς	κᾰτᾰβοᾷ	κᾰτᾰβοᾶτον	κᾰτᾰβοᾶτον	κᾰτᾰβοῶμεν	κᾰτᾰβοᾶτε	κᾰτᾰβοῶσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰβοῶ	κᾰτᾰβοᾷς	κᾰτᾰβοᾷ	κᾰτᾰβοᾶτον	κᾰτᾰβοᾶτον	κᾰτᾰβοῶμεν	κᾰτᾰβοᾶτε	κᾰτᾰβοῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰβοῴην, κᾰτᾰβοῷμῐ	κᾰτᾰβοῴης, κᾰτᾰβοῷς	κᾰτᾰβοῴη, κᾰτᾰβοῷ	κᾰτᾰβοῷτον, κᾰτᾰβοῴητον	κᾰτᾰβοῴτην, κᾰτᾰβοῳήτην	κᾰτᾰβοῷμεν, κᾰτᾰβοῴημεν	κᾰτᾰβοῷτε, κᾰτᾰβοῴητε	κᾰτᾰβοῷεν, κᾰτᾰβοῴησᾰν
	imperative		κᾰτᾰβόᾱ	κᾰτᾰβοᾱ́τω	κᾰτᾰβοᾶτον	κᾰτᾰβοᾱ́των		κᾰτᾰβοᾶτε	κᾰτᾰβοώντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰβοῶμαι	κᾰτᾰβοᾷ	κᾰτᾰβοᾶται	κᾰτᾰβοᾶσθον	κᾰτᾰβοᾶσθον	κᾰτᾰβοώμεθᾰ	κᾰτᾰβοᾶσθε	κᾰτᾰβοῶνται
	subjunctive	κᾰτᾰβοῶμαι	κᾰτᾰβοᾷ	κᾰτᾰβοᾶται	κᾰτᾰβοᾶσθον	κᾰτᾰβοᾶσθον	κᾰτᾰβοώμεθᾰ	κᾰτᾰβοᾶσθε	κᾰτᾰβοῶνται
	optative	κᾰτᾰβοῴμην	κᾰτᾰβοῷο	κᾰτᾰβοῷτο	κᾰτᾰβοῷσθον	κᾰτᾰβοῴσθην	κᾰτᾰβοῴμεθᾰ	κᾰτᾰβοῷσθε	κᾰτᾰβοῷντο
	imperative		κᾰτᾰβοῶ	κᾰτᾰβοᾱ́σθω	κᾰτᾰβοᾶσθον	κᾰτᾰβοᾱ́σθων		κᾰτᾰβοᾶσθε	κᾰτᾰβοᾱ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰβοᾶν				κᾰτᾰβοᾶσθαι
participle	m	κᾰτᾰβοῶν				κᾰτᾰβοώμενος
	f	κᾰτᾰβοῶσᾰ				κᾰτᾰβοωμένη
	n	κᾰτᾰβοῶν				κᾰτᾰβοώμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κᾰτεβόᾰον, κᾰτεβοᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεβόᾰον	κᾰτεβόᾰες	κᾰτεβόᾰε(ν)	κᾰτεβοᾰ́ετον	κᾰτεβοᾰέτην	κᾰτεβοᾰ́ομεν	κᾰτεβοᾰ́ετε	κᾰτεβόᾰον
middle/ passive	indicative	κᾰτεβοᾰόμην	κᾰτεβοᾰ́ου	κᾰτεβοᾰ́ετο	κᾰτεβοᾰ́εσθον	κᾰτεβοᾰέσθην	κᾰτεβοᾰόμεθᾰ	κᾰτεβοᾰ́εσθε	κᾰτεβοᾰ́οντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κᾰτεβόων, κᾰτεβοώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεβόων	κᾰτεβόᾱς	κᾰτεβόᾱ	κᾰτεβοᾶτον	κᾰτεβοᾱ́την	κᾰτεβοῶμεν	κᾰτεβοᾶτε	κᾰτεβόων
middle/ passive	indicative	κᾰτεβοώμην	κᾰτεβοῶ	κᾰτεβοᾶτο	κᾰτεβοᾶσθον	κᾰτεβοᾱ́σθην	κᾰτεβοώμεθᾰ	κᾰτεβοᾶσθε	κᾰτεβοῶντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰτᾰβοήσω, κᾰτᾰβοήσομαι, κᾰτᾰβοηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰβοήσω	κᾰτᾰβοήσεις	κᾰτᾰβοήσει	κᾰτᾰβοήσετον	κᾰτᾰβοήσετον	κᾰτᾰβοήσομεν	κᾰτᾰβοήσετε	κᾰτᾰβοήσουσῐ(ν)
active	optative	κᾰτᾰβοήσοιμῐ	κᾰτᾰβοήσοις	κᾰτᾰβοήσοι	κᾰτᾰβοήσοιτον	κᾰτᾰβοησοίτην	κᾰτᾰβοήσοιμεν	κᾰτᾰβοήσοιτε	κᾰτᾰβοήσοιεν
middle	indicative	κᾰτᾰβοήσομαι	κᾰτᾰβοήσῃ, κᾰτᾰβοήσει	κᾰτᾰβοήσεται	κᾰτᾰβοήσεσθον	κᾰτᾰβοήσεσθον	κᾰτᾰβοησόμεθᾰ	κᾰτᾰβοήσεσθε	κᾰτᾰβοήσονται
middle	optative	κᾰτᾰβοησοίμην	κᾰτᾰβοήσοιο	κᾰτᾰβοήσοιτο	κᾰτᾰβοήσοισθον	κᾰτᾰβοησοίσθην	κᾰτᾰβοησοίμεθᾰ	κᾰτᾰβοήσοισθε	κᾰτᾰβοήσοιντο
passive	indicative	κᾰτᾰβοηθήσομαι	κᾰτᾰβοηθήσῃ	κᾰτᾰβοηθήσεται	κᾰτᾰβοηθήσεσθον	κᾰτᾰβοηθήσεσθον	κᾰτᾰβοηθησόμεθᾰ	κᾰτᾰβοηθήσεσθε	κᾰτᾰβοηθήσονται
passive	optative	κᾰτᾰβοηθησοίμην	κᾰτᾰβοηθήσοιο	κᾰτᾰβοηθήσοιτο	κᾰτᾰβοηθήσοισθον	κᾰτᾰβοηθησοίσθην	κᾰτᾰβοηθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰβοηθήσοισθε	κᾰτᾰβοηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰβοήσειν			κᾰτᾰβοήσεσθαι		κᾰτᾰβοηθήσεσθαι
participle	m	κᾰτᾰβοήσων			κᾰτᾰβοησόμενος		κᾰτᾰβοηθησόμενος
	f	κᾰτᾰβοήσουσᾰ			κᾰτᾰβοησομένη		κᾰτᾰβοηθησομένη
	n	κᾰτᾰβοῆσον			κᾰτᾰβοησόμενον		κᾰτᾰβοηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: κᾰτεβόησᾰ, κᾰτεβοησᾰ́μην, κᾰτεβοήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεβόησᾰ	κᾰτεβόησᾰς	κᾰτεβόησε(ν)	κᾰτεβοήσᾰτον	κᾰτεβοησᾰ́την	κᾰτεβοήσᾰμεν	κᾰτεβοήσᾰτε	κᾰτεβόησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰβοήσω	κᾰτᾰβοήσῃς	κᾰτᾰβοήσῃ	κᾰτᾰβοήσητον	κᾰτᾰβοήσητον	κᾰτᾰβοήσωμεν	κᾰτᾰβοήσητε	κᾰτᾰβοήσωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰβοήσαιμῐ	κᾰτᾰβοήσειᾰς, κᾰτᾰβοήσαις	κᾰτᾰβοήσειε(ν), κᾰτᾰβοήσαι	κᾰτᾰβοήσαιτον	κᾰτᾰβοησαίτην	κᾰτᾰβοήσαιμεν	κᾰτᾰβοήσαιτε	κᾰτᾰβοήσειᾰν, κᾰτᾰβοήσαιεν
	imperative		κᾰτᾰβόησον	κᾰτᾰβοησᾰ́τω	κᾰτᾰβοήσᾰτον	κᾰτᾰβοησᾰ́των		κᾰτᾰβοήσᾰτε	κᾰτᾰβοησᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτεβοησᾰ́μην	κᾰτεβοήσω	κᾰτεβοήσᾰτο	κᾰτεβοήσᾰσθον	κᾰτεβοησᾰ́σθην	κᾰτεβοησᾰ́μεθᾰ	κᾰτεβοήσᾰσθε	κᾰτεβοήσᾰντο
	subjunctive	κᾰτᾰβοήσωμαι	κᾰτᾰβοήσῃ	κᾰτᾰβοήσηται	κᾰτᾰβοήσησθον	κᾰτᾰβοήσησθον	κᾰτᾰβοησώμεθᾰ	κᾰτᾰβοήσησθε	κᾰτᾰβοήσωνται
	optative	κᾰτᾰβοησαίμην	κᾰτᾰβοήσαιο	κᾰτᾰβοήσαιτο	κᾰτᾰβοήσαισθον	κᾰτᾰβοησαίσθην	κᾰτᾰβοησαίμεθᾰ	κᾰτᾰβοήσαισθε	κᾰτᾰβοήσαιντο
	imperative		κᾰτᾰβόησαι	κᾰτᾰβοησᾰ́σθω	κᾰτᾰβοήσᾰσθον	κᾰτᾰβοησᾰ́σθων		κᾰτᾰβοήσᾰσθε	κᾰτᾰβοησᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτεβοήθην	κᾰτεβοήθης	κᾰτεβοήθη	κᾰτεβοήθητον	κᾰτεβοηθήτην	κᾰτεβοήθημεν	κᾰτεβοήθητε	κᾰτεβοήθησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰβοηθῶ	κᾰτᾰβοηθῇς	κᾰτᾰβοηθῇ	κᾰτᾰβοηθῆτον	κᾰτᾰβοηθῆτον	κᾰτᾰβοηθῶμεν	κᾰτᾰβοηθῆτε	κᾰτᾰβοηθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰβοηθείην	κᾰτᾰβοηθείης	κᾰτᾰβοηθείη	κᾰτᾰβοηθεῖτον, κᾰτᾰβοηθείητον	κᾰτᾰβοηθείτην, κᾰτᾰβοηθειήτην	κᾰτᾰβοηθεῖμεν, κᾰτᾰβοηθείημεν	κᾰτᾰβοηθεῖτε, κᾰτᾰβοηθείητε	κᾰτᾰβοηθεῖεν, κᾰτᾰβοηθείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰβοήθητῐ	κᾰτᾰβοηθήτω	κᾰτᾰβοήθητον	κᾰτᾰβοηθήτων		κᾰτᾰβοήθητε	κᾰτᾰβοηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰβοῆσαι			κᾰτᾰβοήσᾰσθαι		κᾰτᾰβοηθῆναι
participle	m	κᾰτᾰβοήσᾱς			κᾰτᾰβοησᾰ́μενος		κᾰτᾰβοηθείς
	f	κᾰτᾰβοήσᾱσᾰ			κᾰτᾰβοησᾰμένη		κᾰτᾰβοηθεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰβοῆσᾰν			κᾰτᾰβοησᾰ́μενον		κᾰτᾰβοηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κᾰτᾰβεβόηκᾰ, κᾰτᾰβεβόημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰβεβόηκᾰ	κᾰτᾰβεβόηκᾰς	κᾰτᾰβεβόηκε(ν)	κᾰτᾰβεβοήκᾰτον	κᾰτᾰβεβοήκᾰτον	κᾰτᾰβεβοήκᾰμεν	κᾰτᾰβεβοήκᾰτε	κᾰτᾰβεβοήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰβεβοήκω	κᾰτᾰβεβοήκῃς	κᾰτᾰβεβοήκῃ	κᾰτᾰβεβοήκητον	κᾰτᾰβεβοήκητον	κᾰτᾰβεβοήκωμεν	κᾰτᾰβεβοήκητε	κᾰτᾰβεβοήκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰβεβοήκοιμῐ, κᾰτᾰβεβοηκοίην	κᾰτᾰβεβοήκοις, κᾰτᾰβεβοηκοίης	κᾰτᾰβεβοήκοι, κᾰτᾰβεβοηκοίη	κᾰτᾰβεβοήκοιτον	κᾰτᾰβεβοηκοίτην	κᾰτᾰβεβοήκοιμεν	κᾰτᾰβεβοήκοιτε	κᾰτᾰβεβοήκοιεν
	imperative		κᾰτᾰβεβόηκε	κᾰτᾰβεβοηκέτω	κᾰτᾰβεβοήκετον	κᾰτᾰβεβοηκέτων		κᾰτᾰβεβοήκετε	κᾰτᾰβεβοηκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰβεβόημαι	κᾰτᾰβεβόησαι	κᾰτᾰβεβόηται	κᾰτᾰβεβόησθον	κᾰτᾰβεβόησθον	κᾰτᾰβεβοήμεθᾰ	κᾰτᾰβεβόησθε	κᾰτᾰβεβόηνται
	subjunctive	κᾰτᾰβεβοημένος ὦ	κᾰτᾰβεβοημένος ᾖς	κᾰτᾰβεβοημένος ᾖ	κᾰτᾰβεβοημένω ἦτον	κᾰτᾰβεβοημένω ἦτον	κᾰτᾰβεβοημένοι ὦμεν	κᾰτᾰβεβοημένοι ἦτε	κᾰτᾰβεβοημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰβεβοημένος εἴην	κᾰτᾰβεβοημένος εἴης	κᾰτᾰβεβοημένος εἴη	κᾰτᾰβεβοημένω εἴητον/εἶτον	κᾰτᾰβεβοημένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτᾰβεβοημένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτᾰβεβοημένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτᾰβεβοημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτᾰβεβόησο	κᾰτᾰβεβοήσθω	κᾰτᾰβεβόησθον	κᾰτᾰβεβοήσθων		κᾰτᾰβεβόησθε	κᾰτᾰβεβοήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰβεβοηκέναι				κᾰτᾰβεβοῆσθαι
participle	m	κᾰτᾰβεβοηκώς				κᾰτᾰβεβοημένος
	f	κᾰτᾰβεβοηκυῖᾰ				κᾰτᾰβεβοημένη
	n	κᾰτᾰβεβοηκός				κᾰτᾰβεβοημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: κᾰτεβεβοήκειν, κᾰτεβεβοήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτεβεβοήκειν, κᾰτεβεβοήκη	κᾰτεβεβοήκεις, κᾰτεβεβοήκης	κᾰτεβεβοήκει(ν)	κᾰτεβεβοήκετον	κᾰτεβεβοηκέτην	κᾰτεβεβοήκεμεν	κᾰτεβεβοήκετε	κᾰτεβεβοήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	κᾰτεβεβοήμην	κᾰτεβεβόησο	κᾰτεβεβόητο	κᾰτεβεβόησθον	κᾰτεβεβοήσθην	κᾰτεβεβοήμεθᾰ	κᾰτεβεβόησθε	κᾰτεβεβόηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

καταβοάω

Contents

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Inflection

Further reading

Wikious

Boobota

Sagapedia