καταργέω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word καταργέω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word καταργέω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say καταργέω in singular and plural. Everything you need to know about the word καταργέω you have here. The definition of the word καταργέω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofκαταργέω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-) +‎ ἀργέω (argéō, “to do nothing”).

Pronunciation

 

Verb

κᾰταργέω • (katargéō)

  1. to leave unemployed or idle
  2. to make of no effect, to abolish, cease

Inflection

   Present: καταργέω, καταργέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταργέω καταργέεις καταργέει καταργέετον καταργέετον καταργέομεν καταργέετε καταργέουσῐ(ν)
subjunctive καταργέω καταργέῃς καταργέῃ καταργέητον καταργέητον καταργέωμεν καταργέητε καταργέωσῐ(ν)
optative καταργέοιμῐ καταργέοις καταργέοι καταργέοιτον καταργεοίτην καταργέοιμεν καταργέοιτε καταργέοιεν
imperative   κατάργεε καταργεέτω καταργέετον καταργεέτων   καταργέετε καταργεόντων
middle/
passive 		indicative καταργέομαι καταργέῃ,
καταργέει 		καταργέεται καταργέεσθον καταργέεσθον καταργεόμεθᾰ καταργέεσθε καταργέονται
subjunctive καταργέωμαι καταργέῃ καταργέηται καταργέησθον καταργέησθον καταργεώμεθᾰ καταργέησθε καταργέωνται
optative καταργεοίμην καταργέοιο καταργέοιτο καταργέοισθον καταργεοίσθην καταργεοίμεθᾰ καταργέοισθε καταργέοιντο
imperative   καταργέου καταργεέσθω καταργέεσθον καταργεέσθων   καταργέεσθε καταργεέσθων
active middle/passive
infinitive καταργέειν καταργέεσθαι
participle m καταργέων καταργεόμενος
f καταργέουσᾰ καταργεομένη
n καταργέον καταργεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: καταργῶ, καταργοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταργῶ καταργεῖς καταργεῖ καταργεῖτον καταργεῖτον καταργοῦμεν καταργεῖτε καταργοῦσῐ(ν)
subjunctive καταργῶ καταργῇς καταργῇ καταργῆτον καταργῆτον καταργῶμεν καταργῆτε καταργῶσῐ(ν)
optative καταργοίην,
καταργοῖμῐ 		καταργοίης,
καταργοῖς 		καταργοίη,
καταργοῖ 		καταργοῖτον,
καταργοίητον 		καταργοίτην,
καταργοιήτην 		καταργοῖμεν,
καταργοίημεν 		καταργοῖτε,
καταργοίητε 		καταργοῖεν,
καταργοίησᾰν
imperative   κατάργει καταργείτω καταργεῖτον καταργείτων   καταργεῖτε καταργούντων
middle/
passive 		indicative καταργοῦμαι καταργεῖ,
καταργῇ 		καταργεῖται καταργεῖσθον καταργεῖσθον καταργούμεθᾰ καταργεῖσθε καταργοῦνται
subjunctive καταργῶμαι καταργῇ καταργῆται καταργῆσθον καταργῆσθον καταργώμεθᾰ καταργῆσθε καταργῶνται
optative καταργοίμην καταργοῖο καταργοῖτο καταργοῖσθον καταργοίσθην καταργοίμεθᾰ καταργοῖσθε καταργοῖντο
imperative   καταργοῦ καταργείσθω καταργεῖσθον καταργείσθων   καταργεῖσθε καταργείσθων
active middle/passive
infinitive καταργεῖν καταργεῖσθαι
participle m καταργῶν καταργούμενος
f καταργοῦσᾰ καταργουμένη
n καταργοῦν καταργούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατήργεον, κατηργεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατήργεον κατήργεες κατήργεε(ν) κατηργέετον κατηργεέτην κατηργέομεν κατηργέετε κατήργεον
middle/
passive 		indicative κατηργεόμην κατηργέου κατηργέετο κατηργέεσθον κατηργεέσθην κατηργεόμεθᾰ κατηργέεσθε κατηργέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατήργουν, κατηργούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατήργουν κατήργεις κατήργει κατηργεῖτον κατηργείτην κατηργοῦμεν κατηργεῖτε κατήργουν
middle/
passive 		indicative κατηργούμην κατηργοῦ κατηργεῖτο κατηργεῖσθον κατηργείσθην κατηργούμεθᾰ κατηργεῖσθε κατηργοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: καταργήσω, καταργήσομαι, καταργηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταργήσω καταργήσεις καταργήσει καταργήσετον καταργήσετον καταργήσομεν καταργήσετε καταργήσουσῐ(ν)
optative καταργήσοιμῐ καταργήσοις καταργήσοι καταργήσοιτον καταργησοίτην καταργήσοιμεν καταργήσοιτε καταργήσοιεν
middle indicative καταργήσομαι καταργήσῃ,
καταργήσει 		καταργήσεται καταργήσεσθον καταργήσεσθον καταργησόμεθᾰ καταργήσεσθε καταργήσονται
optative καταργησοίμην καταργήσοιο καταργήσοιτο καταργήσοισθον καταργησοίσθην καταργησοίμεθᾰ καταργήσοισθε καταργήσοιντο
passive indicative καταργηθήσομαι καταργηθήσῃ καταργηθήσεται καταργηθήσεσθον καταργηθήσεσθον καταργηθησόμεθᾰ καταργηθήσεσθε καταργηθήσονται
optative καταργηθησοίμην καταργηθήσοιο καταργηθήσοιτο καταργηθήσοισθον καταργηθησοίσθην καταργηθησοίμεθᾰ καταργηθήσοισθε καταργηθήσοιντο
active middle passive
infinitive καταργήσειν καταργήσεσθαι καταργηθήσεσθαι
participle m καταργήσων καταργησόμενος καταργηθησόμενος
f καταργήσουσᾰ καταργησομένη καταργηθησομένη
n καταργῆσον καταργησόμενον καταργηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κατήργησᾰ, κατηργησᾰ́μην, κατηργήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατήργησᾰ κατήργησᾰς κατήργησε(ν) κατηργήσᾰτον κατηργησᾰ́την κατηργήσᾰμεν κατηργήσᾰτε κατήργησᾰν
subjunctive καταργήσω καταργήσῃς καταργήσῃ καταργήσητον καταργήσητον καταργήσωμεν καταργήσητε καταργήσωσῐ(ν)
optative καταργήσαιμῐ καταργήσειᾰς,
καταργήσαις 		καταργήσειε(ν),
καταργήσαι 		καταργήσαιτον καταργησαίτην καταργήσαιμεν καταργήσαιτε καταργήσειᾰν,
καταργήσαιεν
imperative   κατάργησον καταργησᾰ́τω καταργήσᾰτον καταργησᾰ́των   καταργήσᾰτε καταργησᾰ́ντων
middle indicative κατηργησᾰ́μην κατηργήσω κατηργήσᾰτο κατηργήσᾰσθον κατηργησᾰ́σθην κατηργησᾰ́μεθᾰ κατηργήσᾰσθε κατηργήσᾰντο
subjunctive καταργήσωμαι καταργήσῃ καταργήσηται καταργήσησθον καταργήσησθον καταργησώμεθᾰ καταργήσησθε καταργήσωνται
optative καταργησαίμην καταργήσαιο καταργήσαιτο καταργήσαισθον καταργησαίσθην καταργησαίμεθᾰ καταργήσαισθε καταργήσαιντο
imperative   κατάργησαι καταργησᾰ́σθω καταργήσᾰσθον καταργησᾰ́σθων   καταργήσᾰσθε καταργησᾰ́σθων
passive indicative κατηργήθην κατηργήθης κατηργήθη κατηργήθητον κατηργηθήτην κατηργήθημεν κατηργήθητε κατηργήθησᾰν
subjunctive καταργηθῶ καταργηθῇς καταργηθῇ καταργηθῆτον καταργηθῆτον καταργηθῶμεν καταργηθῆτε καταργηθῶσῐ(ν)
optative καταργηθείην καταργηθείης καταργηθείη καταργηθεῖτον,
καταργηθείητον 		καταργηθείτην,
καταργηθειήτην 		καταργηθεῖμεν,
καταργηθείημεν 		καταργηθεῖτε,
καταργηθείητε 		καταργηθεῖεν,
καταργηθείησᾰν
imperative   καταργήθητῐ καταργηθήτω καταργήθητον καταργηθήτων   καταργήθητε καταργηθέντων
active middle passive
infinitive καταργῆσαι καταργήσᾰσθαι καταργηθῆναι
participle m καταργήσᾱς καταργησᾰ́μενος καταργηθείς
f καταργήσᾱσᾰ καταργησᾰμένη καταργηθεῖσᾰ
n καταργῆσᾰν καταργησᾰ́μενον καταργηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κατήργηκᾰ, κατήργημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατήργηκᾰ κατήργηκᾰς κατήργηκε(ν) κατηργήκᾰτον κατηργήκᾰτον κατηργήκᾰμεν κατηργήκᾰτε κατηργήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κατηργήκω κατηργήκῃς κατηργήκῃ κατηργήκητον κατηργήκητον κατηργήκωμεν κατηργήκητε κατηργήκωσῐ(ν)
optative κατηργήκοιμῐ,
κατηργηκοίην 		κατηργήκοις,
κατηργηκοίης 		κατηργήκοι,
κατηργηκοίη 		κατηργήκοιτον κατηργηκοίτην κατηργήκοιμεν κατηργήκοιτε κατηργήκοιεν
imperative   κατήργηκε κατηργηκέτω κατηργήκετον κατηργηκέτων   κατηργήκετε κατηργηκόντων
middle/
passive 		indicative κατήργημαι κατήργησαι κατήργηται κατήργησθον κατήργησθον κατηργήμεθᾰ κατήργησθε κατήργηνται
subjunctive κατηργημένος ὦ κατηργημένος ᾖς κατηργημένος ᾖ κατηργημένω ἦτον κατηργημένω ἦτον κατηργημένοι ὦμεν κατηργημένοι ἦτε κατηργημένοι ὦσῐ(ν)
optative κατηργημένος εἴην κατηργημένος εἴης κατηργημένος εἴη κατηργημένω εἴητον/εἶτον κατηργημένω εἰήτην/εἴτην κατηργημένοι εἴημεν/εἶμεν κατηργημένοι εἴητε/εἶτε κατηργημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κατήργησο κατηργήσθω κατήργησθον κατηργήσθων   κατήργησθε κατηργήσθων
active middle/passive
infinitive κατηργηκέναι κατηργῆσθαι
participle m κατηργηκώς κατηργημένος
f κατηργηκυῖᾰ κατηργημένη
n κατηργηκός κατηργημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: καταργώ (katargó)

Further reading

Wikious
Boobota
Sagapedia