From καταρρέω (katarrhéō, “to flow down”) + -η (-ē, abstract noun suffix).
κᾰταρροή • (kătarrhoḗ) f (genitive κᾰταρροῆς); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ κᾰταρροή hē kătarrhoḗ |
τὼ κᾰταρροᾱ́ tṑ kătarrhoā́ |
αἱ κᾰταρροαί hai kătarrhoaí | ||||||||||
| Genitive | τῆς κᾰταρροῆς tês kătarrhoês |
τοῖν κᾰταρροαῖν toîn kătarrhoaîn |
τῶν κᾰταρροῶν tôn kătarrhoôn | ||||||||||
| Dative | τῇ κᾰταρροῇ têi kătarrhoêi |
τοῖν κᾰταρροαῖν toîn kătarrhoaîn |
ταῖς κᾰταρροαῖς taîs kătarrhoaîs | ||||||||||
| Accusative | τὴν κᾰταρροήν tḕn kătarrhoḗn |
τὼ κᾰταρροᾱ́ tṑ kătarrhoā́ |
τᾱ̀ς κᾰταρροᾱ́ς tā̀s kătarrhoā́s | ||||||||||
| Vocative | κᾰταρροή kătarrhoḗ |
κᾰταρροᾱ́ kătarrhoā́ |
κᾰταρροαί kătarrhoaí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||