From κατοικίζω (katoikízō, “settle, found a colony”) + -μός (-mós, “a suffix forming abstract nouns”)
κᾰτοικισμός • (katoikismós) m (genitive κᾰτοικισμοῦ); second declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κᾰτοικῐσμός ho katoikismós |
τὼ κᾰτοικῐσμώ tṑ katoikismṓ |
οἱ κᾰτοικῐσμοί hoi katoikismoí | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κᾰτοικῐσμοῦ toû katoikismoû |
τοῖν κᾰτοικῐσμοῖν toîn katoikismoîn |
τῶν κᾰτοικῐσμῶν tôn katoikismôn | ||||||||||
| Dative | τῷ κᾰτοικῐσμῷ tôi katoikismôi |
τοῖν κᾰτοικῐσμοῖν toîn katoikismoîn |
τοῖς κᾰτοικῐσμοῖς toîs katoikismoîs | ||||||||||
| Accusative | τὸν κᾰτοικῐσμόν tòn katoikismón |
τὼ κᾰτοικῐσμώ tṑ katoikismṓ |
τοὺς κᾰτοικῐσμούς toùs katoikismoús | ||||||||||
| Vocative | κᾰτοικῐσμέ katoikismé |
κᾰτοικῐσμώ katoikismṓ |
κᾰτοικῐσμοί katoikismoí | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||