From κέδρος (kédros, “cedar”) + ἐλάτη (elátē, “fir”).
κεδρελᾰ́τη • (kedrelắtē) f (genitive κεδρελᾰ́της); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ κεδρελᾰ́τη hē kedrelắtē |
τὼ κεδρελᾰ́τᾱ tṑ kedrelắtā |
αἱ κεδρελᾰ́ται hai kedrelắtai | ||||||||||
| Genitive | τῆς κεδρελᾰ́της tês kedrelắtēs |
τοῖν κεδρελᾰ́ταιν toîn kedrelắtain |
τῶν κεδρελᾰτῶν tôn kedrelătôn | ||||||||||
| Dative | τῇ κεδρελᾰ́τῃ têi kedrelắtēi |
τοῖν κεδρελᾰ́ταιν toîn kedrelắtain |
ταῖς κεδρελᾰ́ταις taîs kedrelắtais | ||||||||||
| Accusative | τὴν κεδρελᾰ́την tḕn kedrelắtēn |
τὼ κεδρελᾰ́τᾱ tṑ kedrelắtā |
τᾱ̀ς κεδρελᾰ́τᾱς tā̀s kedrelắtās | ||||||||||
| Vocative | κεδρελᾰ́τη kedrelắtē |
κεδρελᾰ́τᾱ kedrelắtā |
κεδρελᾰ́ται kedrelắtai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||