From κέντρον (kéntron, “goad, spur”) + μυρσίνη (mursínē, “myrtle”).
κεντρομῠρσῐ́νη • (kentromŭrsĭ́nē) f (genitive κεντρομῠρσῐ́νης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ κεντρομῠρσῐ́νη hē kentromŭrsĭ́nē |
τὼ κεντρομῠρσῐ́νᾱ tṑ kentromŭrsĭ́nā |
αἱ κεντρομῠρσῐ́ναι hai kentromŭrsĭ́nai | ||||||||||
| Genitive | τῆς κεντρομῠρσῐ́νης tês kentromŭrsĭ́nēs |
τοῖν κεντρομῠρσῐ́ναιν toîn kentromŭrsĭ́nain |
τῶν κεντρομῠρσῐνῶν tôn kentromŭrsĭnôn | ||||||||||
| Dative | τῇ κεντρομῠρσῐ́νῃ têi kentromŭrsĭ́nēi |
τοῖν κεντρομῠρσῐ́ναιν toîn kentromŭrsĭ́nain |
ταῖς κεντρομῠρσῐ́ναις taîs kentromŭrsĭ́nais | ||||||||||
| Accusative | τὴν κεντρομῠρσῐ́νην tḕn kentromŭrsĭ́nēn |
τὼ κεντρομῠρσῐ́νᾱ tṑ kentromŭrsĭ́nā |
τᾱ̀ς κεντρομῠρσῐ́νᾱς tā̀s kentromŭrsĭ́nās | ||||||||||
| Vocative | κεντρομῠρσῐ́νη kentromŭrsĭ́nē |
κεντρομῠρσῐ́νᾱ kentromŭrsĭ́nā |
κεντρομῠρσῐ́ναι kentromŭrsĭ́nai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||