From κέντρον (kéntron, “goad, spur”) + μυρσίνη (mursínē, “myrtle”).
κεντρομῠρσῐ́νη • (kentromursínē) f (genitive κεντρομῠρσῐ́νης); first declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ἡ κεντρομῠρσῐ́νη hē kentromursínē |
τὼ κεντρομῠρσῐ́νᾱ tṑ kentromursínā |
αἱ κεντρομῠρσῐ́ναι hai kentromursínai | ||||||||||
Genitive | τῆς κεντρομῠρσῐ́νης tês kentromursínēs |
τοῖν κεντρομῠρσῐ́ναιν toîn kentromursínain |
τῶν κεντρομῠρσῐνῶν tôn kentromursinôn | ||||||||||
Dative | τῇ κεντρομῠρσῐ́νῃ têi kentromursínēi |
τοῖν κεντρομῠρσῐ́ναιν toîn kentromursínain |
ταῖς κεντρομῠρσῐ́ναις taîs kentromursínais | ||||||||||
Accusative | τὴν κεντρομῠρσῐ́νην tḕn kentromursínēn |
τὼ κεντρομῠρσῐ́νᾱ tṑ kentromursínā |
τᾱ̀ς κεντρομῠρσῐ́νᾱς tā̀s kentromursínās | ||||||||||
Vocative | κεντρομῠρσῐ́νη kentromursínē |
κεντρομῠρσῐ́νᾱ kentromursínā |
κεντρομῠρσῐ́ναι kentromursínai | ||||||||||
Notes: |
|