Inherited from Byzantine Greek κερατώνω (keratṓnō), from Koine Greek κερατῶ (keratô) / κεραόω (keraóō, “harden into horn”), from κέρας (kéras, “horn”).[1] Compare similar horn-related terms in French (cocufier) and Italian (fare le corna).
κερατώνω • (keratóno) (past κεράτωσα, passive κερατώνομαι, p‑past κερατώθηκα, ppp κερατωμένος)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κερατώνω | κερατώσω | κερατώνομαι | κερατωθώ |
| 2 sg | κερατώνεις | κερατώσεις | κερατώνεσαι | κερατωθείς |
| 3 sg | κερατώνει | κερατώσει | κερατώνεται | κερατωθεί |
| 1 pl | κερατώνουμε, [‑ομε] | κερατώσουμε, [‑ομε] | κερατωνόμαστε | κερατωθούμε |
| 2 pl | κερατώνετε | κερατώσετε | κερατώνεστε, κερατωνόσαστε | κερατωθείτε |
| 3 pl | κερατώνουν(ε) | κερατώσουν(ε) | κερατώνονται | κερατωθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κεράτωνα | κεράτωσα | κερατωνόμουν(α) | κερατώθηκα |
| 2 sg | κεράτωνες | κεράτωσες | κερατωνόσουν(α) | κερατώθηκες |
| 3 sg | κεράτωνε | κεράτωσε | κερατωνόταν(ε) | κερατώθηκε |
| 1 pl | κερατώναμε | κερατώσαμε | κερατωνόμασταν, (‑όμαστε) | κερατωθήκαμε |
| 2 pl | κερατώνατε | κερατώσατε | κερατωνόσασταν, (‑όσαστε) | κερατωθήκατε |
| 3 pl | κεράτωναν, κερατώναν(ε) | κεράτωσαν, κερατώσαν(ε) | κερατώνονταν, (κερατωνόντουσαν) | κερατώθηκαν, κερατωθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα κερατώνω ➤ | θα κερατώσω ➤ | θα κερατώνομαι ➤ | θα κερατωθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κερατώνεις, … | θα κερατώσεις, … | θα κερατώνεσαι, … | θα κερατωθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κερατώσει έχω, έχεις, … κερατωμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … κερατωθεί είμαι, είσαι, … κερατωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κερατώσει είχα, είχες, … κερατωμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … κερατωθεί ήμουν, ήσουν, … κερατωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κερατώσει θα έχω, θα έχεις, … κερατωμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … κερατωθεί θα είμαι, θα είσαι, … κερατωμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | κεράτωνε | κεράτωσε | — | κερατώσου |
| 2 pl | κερατώνετε | κερατώστε | κερατώνεστε | κερατωθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κερατώνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κερατώσει ➤ | κερατωμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | κερατώσει | κερατωθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||