κεχᾰρισμένος • (kekharisménos) m (feminine κεχᾰρισμένη, neuter κεχᾰρισμένον); first/second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
Nominative | κεχᾰρισμένος kekharisménos |
κεχᾰρισμένη kekharisménē |
κεχᾰρισμένον kekharisménon |
κεχᾰρισμένω kekharisménō |
κεχᾰρισμένᾱ kekharisménā |
κεχᾰρισμένω kekharisménō |
κεχᾰρισμένοι kekharisménoi |
κεχᾰρισμέναι kekharisménai |
κεχᾰρισμένᾰ kekharisména | |||||
Genitive | κεχᾰρισμένου kekharisménou |
κεχᾰρισμένης kekharisménēs |
κεχᾰρισμένου kekharisménou |
κεχᾰρισμένοιν kekharisménoin |
κεχᾰρισμέναιν kekharisménain |
κεχᾰρισμένοιν kekharisménoin |
κεχᾰρισμένων kekharisménōn |
κεχᾰρισμένων kekharisménōn |
κεχᾰρισμένων kekharisménōn | |||||
Dative | κεχᾰρισμένῳ kekharisménōi |
κεχᾰρισμένῃ kekharisménēi |
κεχᾰρισμένῳ kekharisménōi |
κεχᾰρισμένοιν kekharisménoin |
κεχᾰρισμέναιν kekharisménain |
κεχᾰρισμένοιν kekharisménoin |
κεχᾰρισμένοις kekharisménois |
κεχᾰρισμέναις kekharisménais |
κεχᾰρισμένοις kekharisménois | |||||
Accusative | κεχᾰρισμένον kekharisménon |
κεχᾰρισμένην kekharisménēn |
κεχᾰρισμένον kekharisménon |
κεχᾰρισμένω kekharisménō |
κεχᾰρισμένᾱ kekharisménā |
κεχᾰρισμένω kekharisménō |
κεχᾰρισμένους kekharisménous |
κεχᾰρισμένᾱς kekharisménās |
κεχᾰρισμένᾰ kekharisména | |||||
Vocative | κεχᾰρισμένε kekharisméne |
κεχᾰρισμένη kekharisménē |
κεχᾰρισμένον kekharisménon |
κεχᾰρισμένω kekharisménō |
κεχᾰρισμένᾱ kekharisménā |
κεχᾰρισμένω kekharisménō |
κεχᾰρισμένοι kekharisménoi |
κεχᾰρισμέναι kekharisménai |
κεχᾰρισμένᾰ kekharisména | |||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
κεχᾰρισμένως kekharisménōs |
κεχᾰρισμενώτερος kekharismenṓteros |
κεχᾰρισμενώτᾰτος kekharismenṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|