From κλῆμα (klêma, “twig, branch”) + -ῐ́ς (-ís).
κληματῐ́ς • (klēmatís) f (genitive κληματῐ́δος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ κληματῐ́ς hē klēmatís |
τὼ κληματῐ́δε tṑ klēmatíde |
αἱ κληματῐ́δες hai klēmatídes | ||||||||||
| Genitive | τῆς κληματῐ́δος tês klēmatídos |
τοῖν κληματῐ́δοιν toîn klēmatídoin |
τῶν κληματῐ́δων tôn klēmatídōn | ||||||||||
| Dative | τῇ κληματῐ́δῐ têi klēmatídi |
τοῖν κληματῐ́δοιν toîn klēmatídoin |
ταῖς κληματῐ́σῐ / κληματῐ́σῐν taîs klēmatísi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὴν κληματῐ́δᾰ tḕn klēmatída |
τὼ κληματῐ́δε tṑ klēmatíde |
τᾱ̀ς κληματῐ́δᾰς tā̀s klēmatídas | ||||||||||
| Vocative | κληματῐ́ς klēmatís |
κληματῐ́δε klēmatíde |
κληματῐ́δες klēmatídes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||