From κλώθω (klṓthō, “to spin”) + -τήρ (-tḗr).
κλωστήρ • (klōstḗr) m (genitive κλωστῆρος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κλωστήρ ho klōstḗr |
τὼ κλωστῆρε tṑ klōstêre |
οἱ κλωστῆρες hoi klōstêres | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κλωστῆρος toû klōstêros |
τοῖν κλωστήροιν toîn klōstḗroin |
τῶν κλωστήρων tôn klōstḗrōn | ||||||||||
| Dative | τῷ κλωστῆρῐ tôi klōstêrĭ |
τοῖν κλωστήροιν toîn klōstḗroin |
τοῖς κλωστῆρσῐ / κλωστῆρσῐν toîs klōstêrsĭ(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν κλωστῆρᾰ tòn klōstêră |
τὼ κλωστῆρε tṑ klōstêre |
τοὺς κλωστῆρᾰς toùs klōstêrăs | ||||||||||
| Vocative | κλωστήρ klōstḗr |
κλωστῆρε klōstêre |
κλωστῆρες klōstêres | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||