From κοινός (koinós, “common, shared”) + βίος (bíos, “live”)
κοινόβῐος • (koinóbios) m or f (neuter κοινόβῐον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | κοινόβῐος koinóbios |
κοινόβῐον koinóbion |
κοινοβῐ́ω koinobíō |
κοινοβῐ́ω koinobíō |
κοινόβῐοι koinóbioi |
κοινόβῐᾰ koinóbia | ||||||||
Genitive | κοινοβῐ́ου koinobíou |
κοινοβῐ́ου koinobíou |
κοινοβῐ́οιν koinobíoin |
κοινοβῐ́οιν koinobíoin |
κοινοβῐ́ων koinobíōn |
κοινοβῐ́ων koinobíōn | ||||||||
Dative | κοινοβῐ́ῳ koinobíōi |
κοινοβῐ́ῳ koinobíōi |
κοινοβῐ́οιν koinobíoin |
κοινοβῐ́οιν koinobíoin |
κοινοβῐ́οις koinobíois |
κοινοβῐ́οις koinobíois | ||||||||
Accusative | κοινόβῐον koinóbion |
κοινόβῐον koinóbion |
κοινοβῐ́ω koinobíō |
κοινοβῐ́ω koinobíō |
κοινοβῐ́ους koinobíous |
κοινόβῐᾰ koinóbia | ||||||||
Vocative | κοινόβῐε koinóbie |
κοινόβῐον koinóbion |
κοινοβῐ́ω koinobíō |
κοινοβῐ́ω koinobíō |
κοινόβῐοι koinóbioi |
κοινόβῐᾰ koinóbia | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
κοινοβῐ́ως koinobíōs |
κοινοβῐώτερος koinobiṓteros |
κοινοβῐώτᾰτος koinobiṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
From the neuter: