κορριγία • (korrhigía) f (genitive κορριγίας); first declension (Koine)
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἡ κορρῐγῐ́ᾱ hē korrhigíā |
τὼ κορρῐγῐ́ᾱ tṑ korrhigíā |
αἱ κορρῐγῐ́αι hai korrhigíai |
Genitive | τῆς κορρῐγῐ́ᾱς tês korrhigíās |
τοῖν κορρῐγῐ́αιν toîn korrhigíain |
τῶν κορρῐγῐῶν tôn korrhigiôn |
Dative | τῇ κορρῐγῐ́ᾳ têi korrhigíāi |
τοῖν κορρῐγῐ́αιν toîn korrhigíain |
ταῖς κορρῐγῐ́αις taîs korrhigíais |
Accusative | τὴν κορρῐγῐ́ᾱν tḕn korrhigíān |
τὼ κορρῐγῐ́ᾱ tṑ korrhigíā |
τᾱ̀ς κορρῐγῐ́ᾱς tā̀s korrhigíās |
Vocative | κορρῐγῐ́ᾱ korrhigíā |
κορρῐγῐ́ᾱ korrhigíā |
κορρῐγῐ́αι korrhigíai |