From κορυφή (koruphḗ, “top of the head, crown”) + -αινᾰ (-aina).
κορῠ́φαινᾰ • (korúphaina) f (genitive κορῠφαίνης); first declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ κορῠ́φαινᾰ hē korúphaina |
τὼ κορῠφαίνᾱ tṑ koruphaínā |
αἱ κορῠ́φαιναι hai korúphainai | ||||||||||
| Genitive | τῆς κορῠφαίνης tês koruphaínēs |
τοῖν κορῠφαίναιν toîn koruphaínain |
τῶν κορῠφαινῶν tôn koruphainôn | ||||||||||
| Dative | τῇ κορῠφαίνῃ têi koruphaínēi |
τοῖν κορῠφαίναιν toîn koruphaínain |
ταῖς κορῠφαίναις taîs koruphaínais | ||||||||||
| Accusative | τὴν κορῠ́φαινᾰν tḕn korúphainan |
τὼ κορῠφαίνᾱ tṑ koruphaínā |
τᾱ̀ς κορῠφαίνᾱς tā̀s koruphaínās | ||||||||||
| Vocative | κορῠ́φαινᾰ korúphaina |
κορῠφαίνᾱ koruphaínā |
κορῠ́φαιναι korúphainai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||