Inherited from Byzantine Greek κουφαίνω (kouphaínō), from Koine Greek κωφαίνω (kōphaínō), with vowel alteration per κωφός (kofós) → κουφός (koufós).[1] By surface analysis, κουφ(ός) (kouf(ós)) + -αίνω (-aíno)
κουφαίνω • (koufaíno) (past κούφανα, passive κουφαίνομαι)
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κουφαίνω | κουφάνω | κουφαίνομαι | κουφαθώ |
| 2 sg | κουφαίνεις | κουφάνεις | κουφαίνεσαι | κουφαθείς |
| 3 sg | κουφαίνει | κουφάνει | κουφαίνεται | κουφαθεί |
| 1 pl | κουφαίνουμε, [‑ομε] | κουφάνουμε, [‑ομε] | κουφαινόμαστε | κουφαθούμε |
| 2 pl | κουφαίνετε | κουφάνετε | κουφαίνεστε, κουφαινόσαστε | κουφαθείτε |
| 3 pl | κουφαίνουν(ε) | κουφάνουν(ε) | κουφαίνονται | κουφαθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κούφαινα | κούφανα | κουφαινόμουν(α) | κουφάθηκα |
| 2 sg | κούφαινες | κούφανες | κουφαινόσουν(α) | κουφάθηκες |
| 3 sg | κούφαινε | κούφανε | κουφαινόταν(ε) | κουφάθηκε |
| 1 pl | κουφαίναμε | κουφάναμε | κουφαινόμασταν, (‑όμαστε) | κουφαθήκαμε |
| 2 pl | κουφαίνατε | κουφάνατε | κουφαινόσασταν, (‑όσαστε) | κουφαθήκατε |
| 3 pl | κούφαιναν, κουφαίναν(ε) | κούφαναν, κουφάναν(ε) | κουφαίνονταν, (κουφαινόντουσαν) | κουφάθηκαν, κουφαθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα κουφαίνω ➤ | θα κουφάνω ➤ | θα κουφαίνομαι ➤ | θα κουφαθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κουφαίνεις, … | θα κουφάνεις, … | θα κουφαίνεσαι, … | θα κουφαθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κουφάνει έχω, έχεις, … κουφαμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … κουφαθεί είμαι, είσαι, … κουφαμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κουφάνει είχα, είχες, … κουφαμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … κουφαθεί ήμουν, ήσουν, … κουφαμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κουφάνει θα έχω, θα έχεις, … κουφαμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … κουφαθεί θα είμαι, θα είσαι, … κουφαμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | κούφαινε | κούφανε | — | — |
| 2 pl | κουφαίνετε | κουφάνετε | κουφαίνεστε | κουφαθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κουφαίνοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κουφάνει ➤ | κουφαμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | κουφάνει | κουφαθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
From κούφιος (koúfios) + -αίνω (-aíno).[1]
κουφαίνω • (koufaíno)
This verb needs an inflection-table template.