Inherited from Ancient Greek κοῦφος (koûphos).
κούφος • (koúfos) m
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | κούφος • | κούφη • | κούφο • | κούφοι • | κούφες • | κούφα • |
| genitive | κούφου • | κούφης • | κούφου • | κούφων • | κούφων • | κούφων • |
| accusative | κούφο • | κούφη • | κούφο • | κούφους • | κούφες • | κούφα • |
| vocative | κούφε • | κούφη • | κούφο • | κούφοι • | κούφες • | κούφα • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κούφος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κούφος, etc.) | |||||