κτάμενος • (ktámenos) m (feminine κτᾰμένη, neuter κτάμενον); first/second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | κτᾰ́μενος ktámenos |
κτᾰμένη ktaménē |
κτᾰ́μενον ktámenon |
κτᾰμένω ktaménō |
κτᾰμένᾱ ktaménā |
κτᾰμένω ktaménō |
κτᾰ́μενοι ktámenoi |
κτᾰ́μεναι ktámenai |
κτᾰ́μενᾰ ktámena | |||||
| Genitive | κτᾰμένου / κτᾰμενοῖο / κτᾰμένοιο / κτᾰμενόο / κτᾰμένοο ktaménou / ktamenoîo / ktaménoio / ktamenóo / ktaménoo |
κτᾰμένης ktaménēs |
κτᾰμένου / κτᾰμενοῖο / κτᾰμένοιο / κτᾰμενόο / κτᾰμένοο ktaménou / ktamenoîo / ktaménoio / ktamenóo / ktaménoo |
κτᾰμένοιῐν ktaménoiin |
κτᾰμέναιν / κτᾰμέναιῐν / κτᾰμένῃῐν ktaménai(i)n / ktaménēiin |
κτᾰμένοιῐν ktaménoiin |
κτᾰμένων ktaménōn |
κτᾰμενᾱ́ων / κτᾰμενέ͜ων / κτᾰμενῶν ktamenā́ōn / ktamené͜ōn / ktamenôn |
κτᾰμένων ktaménōn | |||||
| Dative | κτᾰμένῳ ktaménōi |
κτᾰμένῃ ktaménēi |
κτᾰμένῳ ktaménōi |
κτᾰμένοιῐν ktaménoiin |
κτᾰμέναιν / κτᾰμέναιῐν / κτᾰμένῃῐν ktaménai(i)n / ktaménēiin |
κτᾰμένοιῐν ktaménoiin |
κτᾰμένοισῐ / κτᾰμένοισῐν / κτᾰμένοις ktaménoisi(n) / ktaménois |
κτᾰμένῃσῐ / κτᾰμένῃσῐν / κτᾰμένῃς / κτᾰμέναις ktaménēisi(n) / ktaménēis / ktaménais |
κτᾰμένοισῐ / κτᾰμένοισῐν / κτᾰμένοις ktaménoisi(n) / ktaménois | |||||
| Accusative | κτᾰ́μενον ktámenon |
κτᾰμένην ktaménēn |
κτᾰ́μενον ktámenon |
κτᾰμένω ktaménō |
κτᾰμένᾱ ktaménā |
κτᾰμένω ktaménō |
κτᾰμένους ktaménous |
κτᾰμένᾱς ktaménās |
κτᾰ́μενᾰ ktámena | |||||
| Vocative | κτᾰ́μενε ktámene |
κτᾰμένη ktaménē |
κτᾰ́μενον ktámenon |
κτᾰμένω ktaménō |
κτᾰμένᾱ ktaménā |
κτᾰμένω ktaménō |
κτᾰ́μενοι ktámenoi |
κτᾰ́μεναι ktámenai |
κτᾰ́μενᾰ ktámena | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| κτᾰμένως ktaménōs |
κτᾰμενώτερος ktamenṓteros |
κτᾰμενώτᾰτος ktamenṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||