κτάμενος • (ktámenos) m (feminine κτᾰμένη, neuter κτάμενον); first/second declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | κτᾰ́μενος ktắmenos |
κτᾰμένη ktăménē |
κτᾰ́μενον ktắmenon |
κτᾰμένω ktăménō |
κτᾰμένᾱ ktăménā |
κτᾰμένω ktăménō |
κτᾰ́μενοι ktắmenoi |
κτᾰ́μεναι ktắmenai |
κτᾰ́μενᾰ ktắmenă | |||||
| Genitive | κτᾰμένου / κτᾰμενοῖο / κτᾰμένοιο / κτᾰμενόο / κτᾰμένοο ktăménou / ktămenoîo / ktăménoio / ktămenóo / ktăménoo |
κτᾰμένης ktăménēs |
κτᾰμένου / κτᾰμενοῖο / κτᾰμένοιο / κτᾰμενόο / κτᾰμένοο ktăménou / ktămenoîo / ktăménoio / ktămenóo / ktăménoo |
κτᾰμένοιῐν ktăménoiĭn |
κτᾰμέναιν / κτᾰμέναιῐν / κτᾰμένῃῐν ktăménai(ĭ)n / ktăménēiĭn |
κτᾰμένοιῐν ktăménoiĭn |
κτᾰμένων ktăménōn |
κτᾰμενᾱ́ων / κτᾰμενέ͜ων / κτᾰμενῶν ktămenā́ōn / ktămené͜ōn / ktămenôn |
κτᾰμένων ktăménōn | |||||
| Dative | κτᾰμένῳ ktăménōi |
κτᾰμένῃ ktăménēi |
κτᾰμένῳ ktăménōi |
κτᾰμένοιῐν ktăménoiĭn |
κτᾰμέναιν / κτᾰμέναιῐν / κτᾰμένῃῐν ktăménai(ĭ)n / ktăménēiĭn |
κτᾰμένοιῐν ktăménoiĭn |
κτᾰμένοισῐ / κτᾰμένοισῐν / κτᾰμένοις ktăménoisĭ(n) / ktăménois |
κτᾰμένῃσῐ / κτᾰμένῃσῐν / κτᾰμένῃς / κτᾰμέναις ktăménēisĭ(n) / ktăménēis / ktăménais |
κτᾰμένοισῐ / κτᾰμένοισῐν / κτᾰμένοις ktăménoisĭ(n) / ktăménois | |||||
| Accusative | κτᾰ́μενον ktắmenon |
κτᾰμένην ktăménēn |
κτᾰ́μενον ktắmenon |
κτᾰμένω ktăménō |
κτᾰμένᾱ ktăménā |
κτᾰμένω ktăménō |
κτᾰμένους ktăménous |
κτᾰμένᾱς ktăménās |
κτᾰ́μενᾰ ktắmenă | |||||
| Vocative | κτᾰ́μενε ktắmene |
κτᾰμένη ktăménē |
κτᾰ́μενον ktắmenon |
κτᾰμένω ktăménō |
κτᾰμένᾱ ktăménā |
κτᾰμένω ktăménō |
κτᾰ́μενοι ktắmenoi |
κτᾰ́μεναι ktắmenai |
κτᾰ́μενᾰ ktắmenă | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| κτᾰμένως ktăménōs |
κτᾰμενώτερος ktămenṓteros |
κτᾰμενώτᾰτος ktămenṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||