κῠ́ων (kúōn, “dog”, stem: κῠν-, kun-) + ὀδών (odṓn, Ionic variant of ὀδούς, odoús, “tooth”)
κῠνόδων • (kunódōn) m (genitive κῠνόδοντος); third declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ κῠνόδων ho kunódōn |
τὼ κῠνόδοντε tṑ kunódonte |
οἱ κῠνόδοντες hoi kunódontes | ||||||||||
Genitive | τοῦ κῠνόδοντος toû kunódontos |
τοῖν κῠνοδόντοιν toîn kunodóntoin |
τῶν κῠνοδόντων tôn kunodóntōn | ||||||||||
Dative | τῷ κῠνόδοντῐ tôi kunódonti |
τοῖν κῠνοδόντοιν toîn kunodóntoin |
τοῖς κῠνόδουσῐ / κῠνόδουσῐν toîs kunódousi(n) | ||||||||||
Accusative | τὸν κῠνόδοντᾰ tòn kunódonta |
τὼ κῠνόδοντε tṑ kunódonte |
τοὺς κῠνόδοντᾰς toùs kunódontas | ||||||||||
Vocative | κῠνόδον kunódon |
κῠνόδοντε kunódonte |
κῠνόδοντες kunódontes | ||||||||||
Notes: |
|